پروین با استفاده از شخصیتهایی مانند مست یا دیوانه، برای انتقاد از وضع موجود یا بزرگنمایی، ایرادات جامعه یا افراد و اصناف، با زبانی طنزآمیز کاری شبیه حکایتهای عقلاءالمجانین میکند.