آن امام جمعهای که به جای مبارزه با بیحجابی از طریق تشریح معارف اسلامی به شیوه قرآنی «وجادِلْهم بالّتی هی أحسَنُ» هر بیحجاب و بدحجابی را فاسد و هرزه مینامد قطعاً نمیتواند مشکل بیحجابی را حل کند. او خود به دره افراط سقوط کرده و جمعی را نیز به سقوط کشانده و با این روش خود، مردم را به اساس بدبین میکند. در ایران امروز که با حکمرانی دینی و عنوان نظام جمهوری اسلامی مدیریت میشود، نمازجمعه و مجالس و محافل مذهبی که واعظان و مداحان در آنها نقش دارند، باید بیشترین مواظبتها را در زمینه رعایت اعتدال اخلاقی داشته باشند. نمازجمعه اگر در جایگاه درست خود قرار داشته باشد میتواند بالاترین نظارت اخلاقی را در تمام سطوح حکمرانی از صدر تا ذیل برای هدایت حکمرانان به رعایت اعتدال و پرهیز از افراط و تفریط اِعمال کند. واعظان و مداحان هم اگر خود اهل اعتدال باشند میتوانند با مطرح کردن معارف دینی در قالبهای پرجاذبه، با انحرافات و افراطها و تفریطها مقابله کنند و عوارض منفی تشکیکها و شبههافکنیها را خنثی نمایند.