طرح «قانون حمایت و رسیدگی به تخلفات حوزه صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی» نسخه‌ای بازسازی‌شده از طرح صیانت مجلس یازدهم است؛ طرحی که به دلیل اعتراض‌های گسترده مردمی، کارشناسی و صنفی هیچ‌گاه به سرانجام نرسید. گاهی برخی خبرها چنان آرام و بی‌صدا در فضای سیاسی کشور ظاهر می‌شوند که در ابتدا کسی متوجه اهمیت‌شان نمی‌شود؛ درست شبیه موجی که از دور فقط سطح آب را کمی تکان می‌دهد اما وقتی به ساحل می‌رسد، سنگینی‌اش آشکار می‌شود. اعلام وصول طرح «قانون حمایت و رسیدگی به تخلفات حوزه صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی» در جلسه علنی ۱۴ آبان ۱۴۰۴ نیز یکی از همین اتفاق‌ها بود؛ خبری کوتاه در صحن علنی، اما با پیامدهایی که به‌تدریج ابعاد آن روشن شد و بحث‌های گسترده‌ای برانگیخت. در ظاهر، عنوان طرح رنگ و بوی حمایتی دارد؛ گویی قرار است چارچوبی برای سامان‌بخشی فعالیت‌های صوتی و تصویری در فضای مجازی ارائه کند. اما با مرور متن آن مشخص می‌شود ماهیت واقعی‌اش بسیار فراتر از یک سامان‌دهی ساده است. این طرح نسخه‌ای بازسازی‌شده از طرح صیانت مجلس یازدهم است؛ طرحی که به دلیل اعتراض‌های گسترده مردمی، کارشناسی و صنفی هیچ‌گاه به سرانجام نرسید. اکنون همان ایده‌ها با ادبیاتی تازه و با ساختاری منسجم‌تر دوباره روی میز مجلس قرار گرفته‌اند.