راه و راه‌سازی از محورهای مهم نوسازی در دوره قاجار بود و دولت وقت، با تکیه بر دانش‌آموختگان علوم جدید، به بهبود مسیرهای ارتباطی و تسهیل عبور کاروان‌ها و مسافران توجه داشت. در همین چارچوب، مهندسانی که تحصیلات خود را در خارج از کشور به پایان رسانده بودند، مأموریت‌هایی در حوزه تسطیح و احداث راه‌ها بر عهده می‌گرفتند.