در دشت‌های حاصلخیز خلیل‌آباد، جایی که هر خوشه انگور و هر انار، میراثی گران‌بهاست، یک پارادوکس اقتصادی بحرانی جریان دارد. این شهرستان با تولید سالانه ۱۵۰ هزار تن انگور و ۲۰ هزار تن کشمش مرغوب، پتانسیل تبدیل شدن به قطب ثروت منطقه‌ای را دارد؛ اما واقعیت تلخ این است که بیش از ۹۰ درصد این محصولات، بدون آنکه حتی یک فرآیند ساده بر آن‌ها اعمال شود، از مرزهای شهرستان خارج می‌شوند.