سیفالله صمدیان با تأکید بر اینکه «مقایسهای میان عکس و سینما وجود ندارد»، نسبت عکاسی و سینمای مستند را در امتداد یک نگاه خلاقانه تعریف کرد؛ نگاهی که در آن عکس نه ابزار سینما، بلکه نقطه آغاز روایت و الهامبخش شکلگیری فیلم مستند است و سینما از دل همین نشانهها به درک عمیقتری از واقعیت میرسد.