در حالی که ورزشگاه‌های بزرگی مثل نیوکمپ، ومبلی و برنابئو با بازسازی‌های عظیم و زمان‌بندی مشخص دوباره به چرخه فوتبال بازگشته‌اند، ورزشگاه آزادی پس از سال‌ها فقط با «تعمیرات غیرساختاری» همچنان در انتظار روز بازگشایی است. اگر زمان بازگشایی ورزشگاه آزادی بار دیگر تمدید نشود، پروژه‌ای که با عنوان «تعمیر» آغاز شد، عملاً به حدود سه سال زمان خواهد رسید؛ عددی که برای یک عملیات غیرساختاری، غیرقابل توجیه و پرسش‌برانگیز است. نکته کلیدی اینجاست که آنچه در ورزشگاه آزادی در حال انجام است، بازسازی کامل یا توسعه بنیادین نیست، بلکه مجموعه‌ای از تعمیرات ظاهری و ایمنی به شمار می‌رود؛ عملیاتی که نه شامل افزایش ظرفیت تماشاگران می‌شود، نه چمن به‌صورت اساسی تغییر کرده و نه خبری از مسقف شدن کامل ورزشگاه است. تعمیر، نه بازسازی؛ تفاوتی که نادیده گرفته می‌شود