بهای اجاره چند موزائیک در پیادهروهای پرتردد تهران به سطح اجاره خانه رسیده و همزمان با رشد بیکاری و تورم، نظم شهری پایتخت را با بحرانی تازه روبهرو کرده است. بهای اجاره چند موزائیک در خیابانهای پرتردد تهران برای دستفروشی حدود 30 میلیون آب میخورد؛ البته این موزائیکها سهم تمامی دستفروشها نیست مگر آنهایی که دستهای پشت پرده را میشناسند. هرچند میگویند مغازهدارها موزائیکهای جلوی مغازهشان را اجاره میدهند اما هنوز تکلیف موزائیکهایی که جلوی هیچ مغازهای نیست مشخص نشده؛ بنظر میرسد تهران با رونق تجارتی سیاه روبهروست که مستقیما با نظم شهری و افزایش نرخ بیکاری و تورم گره خورده. دستفروشی نه شغلی جدید در ایران است و نه نخستین بار است که بخشهایی از پیادهروهای تهران اجاره داده میشود؛ اما بهایی که این روزها در برنامههای آنلاین خرید و فروش، برای این فضاها مطرح شده همسطح اجاره یک خانه مسکونی است. همزمان با این روند، دستفروشی رونق بیشتری گرفته، شهر آشفتهتر شده و خبر نزاع میان ماموران و دستفروشها در سراسر ایران به شکلهای مختلف به گوش میرسد. هر یک از این مسائل چرایی خاص خود را دارند؛ از افزایش تقاضا که به عرضه بیشتر انجامیده تا کاهش ظرفیت پایتخت که این روزها با عنوان سومین شهر نزاعخیز جهان شناخته میشود جای تامل دارد.