مونا رحمانی (فعال مدنی) به مناسبت شب یلدا یادداشتی نوشت: شب یلدا، به‌ عنوان یکی از کهن‌ترین آیین‌های فرهنگی در گسترهٔ تمدنی نوروز، فراتر از یک مناسبت تقویمی، نمادی ژرف از پیوند انسان با طبیعت، امید جمعی و همبستگی اجتماعی است. شب یلدا، به‌عنوان یکی از کهن‌ترین آیین‌های فرهنگی در گسترهٔ تمدنی نوروز، فراتر از یک مناسبت تقویمی، نمادی ژرف از پیوند انسان با طبیعت، امید جمعی و همبستگی اجتماعی است. این شب که مصادف با بلندترین شب سال و آغاز روند افزایشی روشنایی است، در حافظهٔ تاریخی ملت‌های حوزهٔ نوروز به‌مثابه لحظه‌ای نمادین از غلبه نور بر تاریکی و امید بر ناامیدی ثبت شده است؛ مفهومی که در ذات خود پیام صلح و آرامش انسانی را حمل می‌کند. ریشه‌های یلدا به باورهای کهن ایرانی درباره چرخهٔ طبیعت و نظم کیهانی بازمی‌گردد. در این سنت دیرپا، گذار از تاریکی به روشنایی صرفاً یک رخداد طبیعی نیست، بلکه استعاره‌ای از توان بشر برای عبور از بحران‌ها و دستیابی به همزیستی و تعادل است. همین نگاه نمادین سبب شده است که یلدا در طول قرون، به بستری برای تقویت پیوندهای انسانی و اجتماعی تبدیل شود.