Η πρώτη σε κυκλοφορία ισραηλινή εφημερίδα Γεντιότ Αχρονότ (σ.σ. η πρώτη γενικά, η Ισραέλ Χαγιόμ διατίθεται δωρεάν) δημοσιεύει εκτενές αφιέρωμα στην Κύπρο, υπό τον τίτλο «Ζεστά Χριστούγεννα Δίπλα μας» προτρέποντας τους αναγνώστες της να περάσουν λίγες μέρες στο νησί αυτή την περίοδο. Η συντάκτρια του άρθρου Μάγια Λεβίν, γράφει συγκεκριμένα ότι «δεν χρειάζεται κανείς να πάρει δάνειο, να περάσει ώρες στο αεροπλάνο ή να κρυώνει στο αλπικό κλίμα για να νιώσει την ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων». «Μια πτήση 45 λεπτών από το αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν», εξηγεί, «και βρίσκεστε στην Ευρώπη, ναι, με χριστουγεννιάτικες αγορές, χριστουγεννιάτικα τραγούδια και εορταστικές εκπτώσεις, καθώς και πολυτελή ξενοδοχεία, καζίνο και καταστήματα». «Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ημερών που πέρασα στην Κύπρο», αναφέρει η Λεβίν, «άκουσα το τραγούδι Last Christmas των Wham! όχι δύο ή τρεις φορές, αλλά μέχρι να το βαρεθώ. Έσπασα ζεστά κάστανα και ήπια υπερβολικά γλυκό κρασί. Το μόνο που έλειπε ήταν το χιόνι, αλλά με 34 βαθμούς το μεσημέρι (ευχαριστώ, υπερθέρμανση του πλανήτη), ήταν αδύνατο να το φανταστεί κανείς». Η Κύπρος γιορτάζει ήδη τα Χριστούγεννα και θα συνεχίσει να το κάνει μέχρι τις 6 Ιανουαρίου, αναφέρει η Μάγια Λεβίν, μιλώντας με τα καλύτερα λόγια για τους Κύπριους και τη φιλοξενία τους. Σημειώνει δε ότι οι Κύπριοι δείχνουν να συμπαθούν αρκετά τους Ισραηλινούς. «Σε αντίθεση με τους δρόμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης που είναι καλυμμένοι με αντι-ισραηλινά και αντι-IDF γκράφιτι», γράφει, «ενώ κάναμε ποδηλασία γύρω από το λιμάνι της Λεμεσού, κοιτάζοντας κυρίως γκράφιτι και τοιχογραφίες, είδαμε κυρίως αντι-τουρκικά συνθήματα». Το αφιέρωμα εστιάζει και στις ισραηλινές επιχειρήσεις στην Κύπρο, ειδικά στη Λεμεσό, σε εστιατόρια και μία παγωταρία επίσης αλλά αφιερώνει το μεγάλο του μέρος στην κυπριακή κουζίνα, ειδικά τον τταβά στα Λεύκαρα. «Το χωριό Λεύκαρα, όχι μακριά από τη Λάρνακα», αναφέρει, «έχει επίσης χριστουγεννιάτικη αγορά φέτος, αλλά εκεί αξίζει να επικεντρωθείτε στο να περιπλανηθείτε ανάμεσα στους τεχνίτες. Οι γυναίκες του χωριού κάθονται έξω από τα όμορφα πέτρινα σπίτια τους και κεντούν, παχουλές  γάτες περιφέρονται στα εστιατόρια σαν να είναι δικά τους, και ντόπιοι καλλιτέχνες πωλούν παραδοσιακά ασημένια κοσμήματα και χειροποίητα ψάθινα καλάθια. Οι τιμές είναι λογικές». Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στην ατμόσφαιρα του Καλοπαναγιώτη  αλλά και άλλα σημεία. Μεγάλο δε κομμάτι του κειμένου αφιερώνεται στα πολυτελή καταλύματα, ειδικά της Λεμεσού, τα Spa και τα καζίνο. «Αυτό που είναι σίγουρα φθηνό είναι το τοπικό σούπερ μάρκετ», σημειώνει η Μάγια Λεβίν, «όπου προμηθεύτηκα πριν από την πτήση χαλούμι, φέτα, γιαούρτι ιδανικό για τζατζίκι, μπαχαρικά όπως ρίγανη, που λέγεται ότι είναι ιδιαίτερα καλή εδώ, ελαιόλαδο, ξηρούς καρπούς και μαρμελάδα καρύδι (ναι, ναι). Δεν παρέλειψα επίσης το τοπικό αλκοολούχο ποτό, τη ζιβανία, παρόλο που δεν μου άρεσε η γεύση της. Σημειώνει ακόμα ότι με όλα τα προϊόντα που έφερε έκανε κυπριακή κουζίνα για μία εβδομάδα στο σπίτι της. Παρόλο που οι (Άραβες κυρίως) Χριστιανοί Ισραηλινοί δεν είναι παρά μόνο το 1,8% των πολιτών της χώρας, τα Χριστούγεννα τα οποία φέτος συμπίπτουν με τη γιορτή του Χάνουκα είναι κάτι που και οι Εβραίοι πολίτες ξέρουν και απολαμβάνουν, όπως συμβαίνει άλλωστε και σε πολλές άλλες μη Χριστιανικές χώρες.