26 آذرماه به نام روز «حملونقل و رانندگان» نامگذاری شده است. حملونقل از بنیادیترین زیرساختهای توسعه هر کشوری به حساب میآید. موضوع از درجهای از اهمیت برخوردار است که در اصل 44 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران با نامبردن از «هواپیمایی، کشتیرانی، راه و راهآهن»، این فعالیتها را در زمره دولتی قرار داده است. 26 آذرماه به نام روز «حملونقل و رانندگان» نامگذاری شده است. حملونقل از بنیادیترین زیرساختهای توسعه هر کشوری به حساب میآید. موضوع از درجهای از اهمیت برخوردار است که در اصل 44 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران با نامبردن از «هواپیمایی، کشتیرانی، راه و راهآهن»، این فعالیتها را در زمره دولتی قرار داده است. در یک دستهبندی ساده، حملونقل به زمینی (جادهای و ریلی)، هوایی و دریایی تقسیم میشود که قانون اساسی به همه موارد اشاره میکند. مطابق بند نخست اصل 110 قانون اساسی، تعیین سیاستهای کلی نظام با مقام رهبری است. در 3 بهمنماه 1379 «سیاستهای کلی حملونقل» در پنج بند ابلاغ شد که خلاصه این راهبردها عبارتاند از: ایجاد نظام جامع حملونقل با اولویتدادن به حملونقل ریلی، بهبود روشهای حملونقل، توسعه و اصلاح شبکه حملونقل، فراهمکردن زمینه جذب سرمایههای داخلی و خارجی و دستیابی به سهم بیشتر از بازار حملونقل بینالمللی. فصل 12 «قانون برنامه پنجساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران» (1403) نیز از مواد 56 تا 63 به «گذر (ترانزیت) و اقتصاد دریامحور» اختصاص دارد. کشور ما آمار بالایی در زمینه حوادث حملونقل دارد: از هزاران کشته و زخمی در تصادفات رانندگی جادهای گرفته، تا فجایعی مانند حادثه هولناک انفجار قطار در 29 بهمن 1382 در ایستگاه خیام نیشابور، سقوط پیدرپی هواپیما که از نظر تعداد رکورد به حساب میآید و آتشسوزی در کشتی نفتکش سانچی در 16 دیماه 1396 که سرنشینان سوختند و کشتی غرق شد. متأسفانه این حوادث استمرار داشته و روند کاهشی ندارد.