Het leek wel alsof de hele wereld stil bleef na de dood van de 47-jarige spoorwerker Murat Kumas uit Dordrecht. Vol verdriet en vragen trok de familie ‘zelf maar aan de bel’. Pas nadat hun verhaal in het AD kwam, kregen ze erkenning: een golf van steunbetuigingen vanuit het hele land, gesprekken met betrokkenen, bloemen van de staatssecretaris en zelfs Kamervragen. „Eindelijk worden we gezien.”