Het lijkt wel alsof de hele wereld stil blijft na de dood van de 47-jarige spoorwerker Murat Kumas op het spoor bij Malden. Vol verdriet en vragen trekt de familie ‘zelf maar aan de bel’. Pas als hun verhaal in de krant komt, krijgen ze erkenning: een golf van steunbetuigingen vanuit het hele land, gesprekken met betrokkenen, bloemen van de staatssecretaris en zelfs Kamervragen. „Eindelijk worden we gezien.”