فراخوان‌های فراموش‌شده

در ماه‌های اخیر، سازمان زیباسازی شهرداری ده‌ها فراخوان برای ساخت مجسمه و المان‌های شهری منتشر کرده، اما هنوز هیچ‌یک از نتایج این فراخوان‌ها به‌صورت رسمی و شفاف اعلام نشده است. این سکوت طولانی پرسش‌هایی جدی‌ را در میان هنرمندان و افکار عمومی ایجاد کرده است: اگر این فراخوان‌ها واقعی و مؤثرند، آثار برگزیده کدام‌اند و چرا هیچ گزارشی منتشر نمی‌شود؟ خسرو کیانی: در ماه‌های اخیر، سازمان زیباسازی شهرداری ده‌ها فراخوان برای ساخت مجسمه و المان‌های شهری منتشر کرده، اما هنوز هیچ‌یک از نتایج این فراخوان‌ها به‌صورت رسمی و شفاف اعلام نشده است. این سکوت طولانی پرسش‌هایی جدی‌ را در میان هنرمندان و افکار عمومی ایجاد کرده است: اگر این فراخوان‌ها واقعی و مؤثرند، آثار برگزیده کدام‌اند و چرا هیچ گزارشی منتشر نمی‌شود؟ در کنار این ابهام، روند تولید و نصب آثار شهری همچنان توسط گروه محدودی از مجریان ادامه دارد؛ موضوعی که شائبه استفاده نمایشی از فراخوان‌ها و سپردن امور به مسیرهای غیرشفاف را تقویت می‌کند. چنین وضعیتی نه‌تنها اعتماد هنرمندان را تضعیف کرده، بلکه پرسش‌هایی درباره نحوه تخصیص بودجه، معیارهای انتخاب آثار و تکرار نام‌های ثابت در پروژه‌های شهری برانگیخته است. هم‌زمان، در سطح شهر آثاری نصب می‌شود که از نظر فنی و کیفی محل بحث‌اند؛ آثاری که گاه بیش از یک مجسمه تکمیل‌شده، به خروجی تستیِ پرینتر سه‌بعدی شباهت دارند مانند نمونه‌های بحث‌برانگیزی که در میدان انقلاب دیده شد. طبیعی است که چنین مصادیقی این پرسش را ایجاد کند که این آثار دقیقا چگونه، در کدام فراخوان و با چه استانداردی انتخاب شده‌اند. کاهش چشمگیر تعداد شرکت‌کنندگان در فراخوان‌های اخیر نیز نشانه‌ای روشن از کاهش اعتماد جامعه هنری است؛ روندی که نمی‌توان آن را اتفاقی دانست. بسیاری از هنرمندان صریحا می‌گویند وقتی نتایج اعلام نمی‌شود و روندها شفاف نیست، شرکت در چنین فراخوان‌هایی تنها به معنای تأیید یک روند ظاهرسازانه است و نه مشارکت در یک فرایند حرفه‌ای.بااین‌حال، هنرمندانی هستند که همچنان با امید و از سر مسئولیت‌پذیری نسبت به فضای فرهنگی شهر در این فراخوان‌ها شرکت می‌کنند؛ امیدی که تنها زمانی معنا خواهد داشت که شهرداری پاسخ‌گوی افکار عمومی باشد و در برابر هزینه‌هایی که از بودجه شهر صرف آثار شهری می‌شود، گزارش‌های دقیق، نتایج رسمی و معیارهای روشن انتخاب ارائه کند. شفافیت نه امتیاز، بلکه حق مسلم شهروندان و هنرمندان است و تا زمانی که این حق رعایت نشود، پرسش‌ها همچنان پابرجا خواهد ماند.