Άλλο ένα φάκελο με ενδεχόμενη διάπραξη ποινικών, αλλά και πειθαρχικών αδικημάτων, παραλαμβάνει από την Αρχή κατά της Διαφθοράς, ο Γενικός Εισαγγελέας, Γιώργος Σαββίδης. Αυτή τη φορά, το σκάνδαλο του ιχθυοτροφείου της Τριμίκλινης, όπου από το πόρισμα της Αρχής διαπιστώνονται ενδεχόμενα ποινικά αδικήματα από τον πρώην υπουργό Γεωργίας, Νίκο Κουγιάλη και δύο πρώην διευθυντές, του Τμήματος Αλιείας, Λοΐζο Λοϊζίδη και Περιβάλλοντος, Κώστα Χατζηπαναγιώτου, που υπηρετούσαν κατά τον ουσιώδη χρόνο στις συγκεκριμένες θέσεις, ως επίσης και πειθαρχικά εναντίον άλλων επτά λειτουργών.  Ο Γενικός Εισαγγελέας, μετά την παραλαβή του πορίσματος της Αρχής, θα πρέπει να ζητήσει από την Αστυνομία την έναρξη έρευνας για ενδεχόμενα ποινικά αδικήματα, κάτι που θα έπρεπε να πράξει και στην περίπτωση του Μαρίνου Σιζόπουλου, ωστόσο εδώ και τέσσερις μήνες δεν προέκυψαν οποιεσδήποτε ουσιαστικές εξελίξεις, παρά τη σοβαρότητα της υπόθεσης, αφού μέχρι στιγμής δεν λήφθηκε απόφαση για άρση της ασυλίας του. Πλέον, ο Γιώργος Σαββίδης, καλείται να διαχειριστεί ένα δεύτερο σκάνδαλο και αναμένεται να διαφανεί εάν θα λειτουργήσει με τον ίδιο τρόπο, όπως στην περίπτωση Σιζόπουλου ή εάν η πρακτική του θα είναι διαφορετική για την υπόθεση της Τριμίκλινης.  Πρόκειται για μια υπόθεση, που καταγγέλθηκε πριν από δύο περίπου χρόνια από τον δημοσιογράφο, Μακάριο Δρουσιώτη, και η οποία αφορά παράνομη ανέγερση ιχθυοτροφείου στην περιοχή, το οποίο φαίνεται να χτίστηκε κατά τρόπο που επωφελείται νερό του Κούρη, λόγω παρέμβασης στην εκτροπή από το φράγμα. Σύμφωνα με το πόρισμα της Αρχής κατά της Διαφθοράς, ο ιδιοκτήτης δύο τεμαχίων γης, ένα στην Τριμίκλινη και το άλλο στη Συλίκου, επιθυμούσε να δημιουργήσει ιχθυοτροφείο για την εκτροφή οξύρυγχου από τον οποίο παράγεται το χαβιάρι ώστε να παράγει ποσότητες από το συγκεκριμένο προϊόν Το ιστορικό της υπόθεσης και εμπλοκή Κουγιάλη Στις 25/06/2009, ο ιδιοκτήτης έλαβε Άδεια Οικοδομής από την Επαρχιακή Διοίκηση Λεμεσού, η οποία αφορούσε σε περίφραξη και υδατοδεξαμενή στο τεμάχιο της Συλίκου, ενώ δύο χρόνια αργότερα και πιο συγκεκριμένα στις 13/10/2011, εκδόθηκε για την ίδια υδατοδεξαμενή άδεια ίδρυσης και λειτουργίας ιχθυοτροφείου, για παραγωγή πέντε τόνων ψαριών του γλυκού νερού ετησίως, η οποία εκδόθηκε από το Τμήμα Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών (ΤΑΘΕ). Επίσης, όπως αναφέρεται στο πόρισμα της Αρχής, κατά την ίδια ημερομηνία, ως επίσης και στις 7/2/2013, δόθηκαν εκ μέρους του ΤΑΘΕ, άδειες ίδρυσης και λειτουργίας του ιχθυοτροφείου. Στις δύο άδειες, ως χώρος αναφερόταν «Τριμίκλινη, Πάφος». Τρεις μέρες αργότερα και πιο συγκεκριμένα στις 10/2/2013, τελέστηκαν τα εγκαίνια του ιχθυοτροφείου από τον τότε Υπουργό Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος. Την 1η Μαρτίου 2013, ανέλαβε καθήκοντα στο Υπουργείο Γεωργίας, ο κ. Νίκος Κουγιάλης, ο οποίος, σύμφωνα πάντα με το πόρισμα, ουδέποτε είχε επισκεφθεί είτε το ιχθυοτροφείο της Τριμίκλινης, είτε αυτό στη Συλίκου. Γνώριζε όμως για τη λειτουργία τους, όπως διαπιστώθηκε, γιατί υπήρχε αίτημα του ιδιοκτήτη για άντληση νερού από τον Ποταμό Κούρη. Στη συνέχεια, σε ημερομηνία που δεν καταγράφεται στην ανακοίνωση, ο ιδιοκτήτης των ιχθυοτροφείων είχε υποβάλει αίτημα για εκτροπή του ποταμού Κούρη πριν από το φράγμα της Τριμίκλινης, για τις ανάγκες του ιχθυοτροφείου του, το οποίο με απόφαση του Γενικού Διευθυντή, στις 08/08/2017, είχε απορριφθεί. Δεκαπέντε μέρες αργότερα, δηλαδή στις 23/09/17, καταχώρησε ιεραρχική προσφυγή, εναντίον της απόφασης, με εκτενές περιεχόμενο και στις 13/09/2017, ο Υπουργός «χωρίς να ακολουθηθεί η νενομισμένη διαδικασία, ενέκρινε την Ιεραρχική Προσφυγή παρέχοντας Άδεια υδροληψίας από τον Ποταμό Κούρη, σε σημείο πάνω από το φράγμα της Τριμίκλινης». Παράλληλα, φέρεται να ενέκρινε και την παροχή νερού από το ίδιο το φράγμα.Όπως κατέγραψε στα ευρήματά του ο λειτουργός επιθεώρησης, «το τελικό συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι ασκώντας την εξουσία που του παρέχει ο πιο πάνω νόμος, χωρίς έρευνα, αντιφατικά και χωρίς μελέτη των διαφόρων επιστολών και των εγειρομένων θεμάτων, με μια χειρόγραφη σημείωση και υπογραφή, την ίδια ημέρα, ενέκρινε δυο αντιφατικές άδειες». Σημειώνει πως «προφανώς ένα λογικό συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί, και εξάγεται επί τούτου σχετικό εύρημα, είναι ότι ενέκρινε την ιεραρχική προσφυγή, χωρίς κανένα έλεγχο ή έρευνα, ασκώντας την εξουσία που του παρέχει ο νόμος κατά τρόπο εντελώς αυθαίρετο και καταχρηστικό. Επίσης, ήταν ομοίως η κατάληξη ότι "είναι προφανές, κατά την άποψη μου, ότι ο σκοπός του μάρτυρα ήταν να εγκρίνει, άνευ ετέρου, την ιεραρχική προσφυγή, χωρίς κανένα έλεγχο και έρευνα, ούτε καν μελέτη των επιστολών, εγκρίνοντας με παντελης αδιαφορία, δυο διαφορετικές και αλληλοσυγκρούομενες άδειες, γεγονός που υποδεικνύει ότι επρόκειτο για μια προειλημμένη απόφαση, εντελώς αυθαίρετη και καταχρηστική. Η αυθαιρεσία του εξάγεται και από το γεγονός ότι μιλούσε ή σύγχυζε τα πράγματα, όπως και οι χειρόγραφες σημειώσεις του, ως προς το αίτημα, αν αφορούσε λήψη νερού από το φράγμα της Τριμίκλινης, ή έναντι του ποταμού Κούρη, πριν το φράγμα της Τριμίκλινης". Ο κ. Κουγιάλης, εκμεταλλευόμενος την θέση του Υπουργού που κατείχε, καταχρηστικά και τελείως αυθαίρετα και χωρίς κανένα έλεγχο και έρευνα, ενέκρινε την ρηθείσα ιεραρχική προσφυγή». Εναντίον του κ. Κουγιάλη, η Αρχή εντοπίζει την ενδεχόμενη ποινική ευθύνη, για το αδίκημα της Κατάχρησης Εξουσίας. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα, «δημόσιος λειτουργός, ο οποίος κατά κατάχρηση εξουσίας που ανάγεται στα καθήκοντα του, ενεργεί ή διατάσσει την ενέργεια οποιασδήποτε αυθαίρετης πράξης που παραβλάπτει τα δικαιώματα άλλου, είναι ένοχος πλημμελήματος. Αν ο υπαίτιος απέβλεπε με τέτοια πράξη σε κέρδος, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε φυλάκιση επτά (7) χρόνων». ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ποινικές ευθύνες στον πρώην υπουργό Κουγιάλη και δύο πρώην διευθυντές για το ιχθυοτροφείο στην Τριμίκλινη-Πειθαρχικά σε άλλους 7 δείχνει η Αρχή Δεν τίθεται θέμα ασυλίας για τον πρώην υπουργό Μετά την ανακοίνωση του πορίσματος, ο REPORTER επικοινώνησε με τον Συνταγματολόγο, Αχιλλέα Αιμιλιανίδη, ο οποίος κλήθηκε να σχολιάσει κατά πόσον τίθεται ζήτημα ασυλίας για τον πρώην υπουργό, δεδομένου ότι τα αδικήματα διαπράχθηκαν κατά την περίοδο που υπηρετούσε στο Υπουργείο Γεωργίας.  Όπως εξήγησε ο κ. Αιμιλιανίδης, οι υπουργοί διέπονται από ασυλία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ισχύει επ' απειρον. «Σήμερα που μιλάμε δεν είναι υπουργός. Εάν διέπραξε ποινικά αδικήματα κατά το χρόνο άσκησης των καθηκόντων του, δεν υπάρχει θέμα ασυλίας».  Σημείωσε πως, «ακόμα και ένας βουλευτής, εάν διαπράξει αδίκημα ενόσω είναι βουλευτής που έχει να κάνει με διαφθορά, δεν έχει ασυλία από ποινική δίωξη, απλώς την περίοδο που είναι βουλευτής. Απλώς την περίοδο που είναι βουλευτής, χρειάζεται να γίνει διαδικασία για να δοθεί άδεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, για να διωχθεί ή να φυλακιστεί. Δεν υπάρχει ασυλία σε σχέση με διάπραξη αδικημάτων».  Επισήμανε ακόμα ότι «η ασυλία και των βουλευτών έχει να κάνει με το δικαίωμα ενόσω είσαι σε κάποιο αξίωμα, ποια είναι η διαδικασία για να γίνει η ποινική διαδικασία εναντίον σου, με την έννοια να μην γίνεται κατάχρηση σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Δεν υπάρχει θέμα ασυλίας, ως προς τη διάπραξη αδικημάτων. Για να βρεθεί αδίκημα ή για να υπάρξει κατηγορία πρέπει να υπάρχει κρίση ότι διέπραξε ααδικήματα τα οποία ήταν πέραν των καθηκόντων τους». Καταληκτικά, ανέφερε ότι «η ασυλία δεν έχει να κάνει με διάπραξη αδικημάτων. Η όποιας μορφής ασυλία, έχει να κάνει απλώς με τη διαδικασία με την οποία μπορεί να γίνει ποινική δίωξη, ενόσω διατηρείς ένα αξίωμα. Εδώ, δεν τίθεται θέμα συζήτησης για ασυλία.  Τα ευρήματα για Λοΐζίδη και Χατζηπαναγιώτου Σε ό,τι αφορά στα άλλα δύο πρόσωπα στα οποία καταλογίζονται ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες, δηλαδή τον Λοΐζο Λοϊζίδη και τον Κώστα Χατζηπαναγιώτου, η Αρχή κατά της Διαφθοράς σημειώνει πως κατά τον ουσιώδη χρόνο υπηρετούσαν ως διευθυντές στα Τμήματα Αλιείας και Περιβάλλοντος, αντίστοιχα.  Από τη μια, ο κ. Λοϊζίδης ήταν το πρόσωπο που είχε υπογράψει τις δύο άδειες ίδρυσης και λειτουργίας ιχθυοτροφείου, στις 13/10/2011 και 07/02/2013. Μάλιστα, η δεύτερη άδεια υπογράφτηκε αφού προηγουμένως στάλθηκε επιστολή από τον κ. Χατζηπαναγιώτου εκ μέρους του Τμήματος Περιβάλλοντος, την οποία η Αρχή χαρακτήρισε ως παράνομη και εντελώς καταχρηστική.  Όπως αναφέρεται στο πόρισμα, ο κ. Λοϊζίδης «δήλωσε, κατά την έρευνα, ότι σε περίπτωση που δεν έδινε αυτός την άδεια, το ιχθυοτροφείο θα συνέχιζε να λειτουργεί παράνομα! Αυτή τη δήλωση του την προβάλλει έντονα ο Λειτουργός Επιθεώρησης ως αυθαίρετη και αδικαιολόγητη, οι δε ενέργειες του θεωρήθηκαν ως καταχρηστικές». Επίσης, σημειώνει ότι «η εν λόγω Άδεια ημερομηνίας 07/02/2013, είχε δοθεί από τον ίδιο τον κ. Λοϊζίδη, σε συνεννόηση με τον κ. Χατζηπαναγιώτου, επειδή θα γίνονταν τα εγκαίνια του ιχθυοτροφείου από τον τότε Υπουργό και ο χώρος έπρεπε να είναι νόμιμος! Ουσιαστικά, εν γνώσει τους, ηθελημένα και εσκεμμένα, παρέκαμψαν όλη τη νομοθεσία και κανονισμούς, στηριζόμενοι στη θέση που κατείχαν, ως Διευθυντές των αντίστοιχων Τμημάτων και, εντελώς αυθαίρετα και καταχρηστικά, συνεννοήθηκαν μεταξύ τους ώστε να δοθεί η Άδεια ίδρυσης και λειτουργίας Ιχθυοτροφείου, ημερ. 07/02/2013». Όπως καταγράφεται στα συμπεράσματα του πορίσματος για τους δύο διευθυντές, «επέδειξαν αδικαιολόγητη και καταχρηστική σπουδή για έκδοση της Άδειας Ιχθυοτροφείου ενόψει των εγκαινίων του που θα γίνονταν σε λίγες μέρες από τον τότε Υπουργό, παρακάμπτοντας τις νενομισμένες διαδικασίες. Η ενέργεια αυτή δεικνύει ανευθυνότητα και μία εικονική αντί πραγματική νομιμότητα». Για τους δύο πρώην διευθυντές, εντοπίστηκε ενδεχόμενη ποινική ευθύνη για το αδίκημα της κατάχρησης εξουσίας, αλλά και της Συνωμοσίας προς διάπραξη πλημμελήματος. Για το αδίκημα της κατάχρησης εξουσίας ισχύουν τα ίδια όπως και την περίπτωση του Νίκου Κουγιάλη, ενώ σε ό,τι αφορά στο ενδεχόμενο διάπραξης συνωμοσίας προς διάπραξη πλημμελήματος, προβλέπει όπως «όποιος συνωμοτεί με άλλο να διαπράξει πλημμέλημα ή να διενεργήσει πράξη σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, η οποία αν διενεργούνταν στη Δημοκρατία θα ήταν πλημμέλημα και η οποία είναι ποινικό αδίκημα σύμφωνα με τους νόμους που ισχύουν στον τόπο όπου σκοπεύεται να διενεργηθεί, είναι ένοχος πλημμελήματος».  Επτά ενδεχόμενα πειθαρχικά παραπτώματα από δημόσιους λειτουργούς Σε άλλο κεφάλαιο του πορίσματος, διαπιστώνεται η ενδεχόμενη διάπραξη πειθαρχικών παραπτωμάτων επτά δημόσιους λειτουργούς, τα οποία η Αρχή κατά της Διαφθοράς διαχωρίζει σε τρία μέρη.  Το πρώτο αφορά αίτηση Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2007 -2013, αφού διαπιστώνει σοβαρή απουσία ουσιαστικών ελέγχων εκ μέρους τριών λειτουργών, καθώς και παράβαση όρου της συμφωνίας σύμβασης εκ μέρους ενός εξ αυτών, στο πλαίσιο προγράμματος που συγχρηματοδοτείται από ευρωπαϊκά κονδύλια. Επίσης, διαπιστώνει ότι ο επιτόπιος έλεγχος διενεργήθηκε με επιπόλαιο τρόπο και προωθήθηκαν για πληρωμή έντυπα ελέγχου χωρίς ουσιαστική επαλήθευση, ενώ λειτουργός του Τμήματος Γεωργίας, παρότι είχε την ευθύνη της εποπτείας παρέπεμψε το ζήτημα αποκλειστικά στον επιτόπιο ελεγκτή. «Η συμπεριφορά αυτή ενδέχεται να συνιστά πειθαρχικά παραπτώματα εκ μέρους τόσο του λειτουργού όσο και του επιτόπιου ελεγκτή, δυνάμει των ίδιων νομοθετικών διατάξεων», σημειώνει η Αρχή. Από τη μαρτυρία δύο λειτουργών, διαπιστώθηκε επίσης ότι οι έλεγχοι περιορίζονταν σε απλή λογιστική επαλήθευση των ποσών, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο των δικαιολογητικών και χωρίς διερεύνηση κατά πόσο οι εμπλεκόμενες εταιρείες διέθεταν τις απαιτούμενες άδειες. Ως εκ τούτου, καταβλήθηκε ποσό ύψους €657.000 σε εταιρείες που, σύμφωνα με τη μαρτυρία, «φαίνεται να μην διέθεταν τις αναγκαίες άδειες από το Συμβούλιο Εγγραφής και Ελέγχου Εργοληπτών. Η παράλειψη αυτή ενδέχεται να συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα εκ μέρους των δύο λειτουργών. Ενδεχόμενη διάπραξη Πειθαρχικών Παραπτωμάτων από Λειτουργούς της Επαρχιακής Διοίκησης Λεμεσού». Το δεύτερο μέρος σχετίζεται με ενδεχόμενη διάπραξη πειθαρχικών παραπτωμάτων από λειτουργούς της Επαρχιακής Διοίκησης Λεμεσού, αφού σύμφωνα πάντα με τα ευρήματα της Αρχής, δύο λειτουργοί παρέλειψαν να προβούν, από την 9η Νοεμβρίου 2017, στη λήψη των προβλεπόμενων και επιβαλλόμενων από τη Νομοθεσία, νομικών μέτρων εναντίον παράνομων υποστατικών στην περιοχή Τριμίκλινης, με αποτέλεσμα η υπόθεση να παραμείνει αδικαιολόγητα σε εκκρεμότητα για χρονικό διάστημα έξι ετών. Όπως καταγράφεται, «η εν λόγω παράλειψη και η μακρόχρονη αδράνεια οφείλονται στο γεγονός ότι οι εν λόγω λειτουργοί δεν προέβησαν έγκαιρα στη λήψη όλων των αναγκαίων ενεργειών, επέδειξαν υπέρμετρη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση και ενήργησαν με αδιαφορία ως προς την προώθηση της υπόθεσης ενώπιον του αρμόδιου Δικαστηρίου». Το τρίτο και τελευταίο κεφάλαιο αφορά ενδεχόμενη διάπραξη πειθαρχικών παραπτωμάτων από Λειτουργούς του Τμήματος Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών, αφού όπως καταγράφεται, «λειτουργός του ΤΑΘΕ προέβη σε έκδοση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας ιχθυοτροφείου, χωρίς να έχει προηγηθεί επαρκής, ή οποιοσδήποτε ουσιαστικός, έλεγχος της τήρησης των όρων των σχετικών αδειών, ενεργώντας με τρόπο ανορθόδοξο, λανθασμένο και κατά παράβαση της ισχύουσας νομοθεσίας». Η εν λόγω συμπεριφορά, σημειώνει η Αρχή, καταδεικνύει σοβαρή παρέκκλιση από τα υπηρεσιακά καθήκοντα και δεν δύναται να δικαιολογηθεί, καθόσον είτε οφείλεται σε άγνοια των προβλεπόμενων διαδικασιών, είτε σε αδιαφορία ως προς την τήρηση της νομοθεσίας και των υπηρεσιακών υποχρεώσεων. Στα συμπεράσματά της, η Αρχή καταλήγει ότι για την ενδεχόμενη διάπραξη πειθαρχικών στην Επαρχιακή Διοίκηση Λεμεσού, υπήρξε συστηματική εκμετάλλευση του χρόνου μέσω της συνεχούς ανταλλαγής επιστολών και συναντήσεων, επικαλούμενων επικοδομητικών συνομιλιών, με αποτέλεσμα την επανειλημμένη παράταση των προθεσμιών και τη συνεχή χορήγηση νέων παρατάσεων, χωρίς ουσιαστική πρόθεση επίλυσης των προβλημάτων. Σημειώνεται πως κρίνεται αναγκαία η εξέταση του ζητήματος για ενδεχόμενη παράνομη επέμβαση επί κρατικής γης, η οποία πρέπει να εξεταστεί από το Υπουργείο Εσωτερικών, προκειμένου να διαπιστωθεί αν προκύπτουν αστικά και/ή ποινικά αδικήματα και να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα.