-1766218443.jpeg)
Setopati ‘आँखा चिम्म गर्न खोज्दा पनि निद्रा कहाँ आउँथ्यो र? डरले पिरोल्थ्यो, एक्लोपनले मन भारी हुन्थ्यो। तर, बिस्तारै दिन बित्दै गए, रातहरू छिचोलिँदै गए।’
‘आँखा चिम्म गर्न खोज्दा पनि निद्रा कहाँ आउँथ्यो र? डरले पिरोल्थ्यो, एक्लोपनले मन भारी हुन्थ्यो। तर, बिस्तारै दिन बित्दै गए, रातहरू छिचोलिँदै गए।’