Morgen begint in Marokko het toernooi om de Afrika Cup (21 december tot 18 januari). De voetbalkoorts in het gastland is flink opgelopen en de verwachtingen zijn hoog. De overheid heeft de afgelopen 15 jaar veel geïnvesteerd in de sport en dat werpt zijn vruchten af. Wel leiden de investeringen in het voetbal ook tot kritiek in het Noord-Afrikaanse land. Donderdag won Marokko de Arab Cup in Qatar, de golfstaat waarin het Marokkaanse elftal zijn beste prestatie ooit leverde door in 2022 de halve finale van het WK te bereiken. Terwijl een groep jonge voetbaltalenten van de Mohammed 6-voetbalacademie in Salé een training afwerkt, kijkt talentscout Tarik Khazri tevreden toe. Zelf had hij ooit de droom om profvoetballer te worden. Hoewel het anders is gelopen, prijst hij zich gelukkig met het werk dat hij nu doet. "Ik zie het als een enorme eer om de toekomstige voetballers klaar te stomen voor het internationale topvoetbal." Voetbalacademie De voetbalacademie bestaat sinds 2010 en is qua faciliteiten en opleidingsniveau vergelijkbaar met de voetbalscholen van topclubs in landen als Engeland en Spanje. Khazri reist het hele land door op zoek naar de meest talentvolle pupillen. Hij zegt dat voetbal voor jongeren uit de gemarginaliseerde gebieden van Marokko nog altijd een kans is om aan de armoede te ontsnappen, als ze door de strenge selectie komen. De 13-jarige Noah uit Derb Sultan, een beruchte volkswijk in Casablanca, is een van de vele Marokkaanse jongeren die prof willen worden. Moussa, zijn vader, is zijn grootste supporter en doet er alles aan om zijn zoon te ondersteunen. "Hij is zeker getalenteerd, maar hij heeft nog een duwtje in de rug nodig." Om Noah op de voetbalacademie te krijgen, heeft zijn vader coach Aboubakr in de arm genomen. Aboubakr zegt dat de ontwikkeling van het voetbaltalent in Marokko nog wel kan worden verbeterd. "Om op een academie te komen moet een jonge speler eigenlijk al gevormd zijn. Maar omdat veel kinderen maar moeilijk toegang hebben tot goede voetbalvelden, kunnen ze gewoon niet genoeg oefenen", zegt Aboubakr. Het Marokkaanse elftal bestaat voor een groot deel uit Marokkanen die buiten Marokko zijn geboren, maar er breken ook steeds meer spelers door die in Marokko zijn geboren en opgeleid. Van de huidige selectie zijn Youssef En-Nesyri, Nayef Aguerd, Azzedine Ounahi en Abdessamad Ezzalzouli door de Mohammed 6-academie opgeleid. Marokkaans voetbalpubliek Voor het Marokkaanse voetbalpubliek maakt de herkomst van de spelers geen groot verschil. Volgens Nouredinne Alterch uit Rotterdam, kenner van het Marokkaanse voetbal, is deze mix juist de grote kracht van het Marokkaanse team. "Spelers uit Nederland zijn vaak aanvallend goed en in Frankrijk zijn ze verdedigend weer beter. En de spelers uit Marokko brengen weer extra passie en grinta (doorzettingsvermogen)." Met de aanwezigheid van drie eredivisiespelers en de Marokkaanse Nederlanders Sofyan Amrabat en Noussair Mazraoui, heeft de selectie van de Atlas Leeuwen ook een Nederlands tintje. Volgens Alterch is hij bepaald niet de enige Marokkaanse Nederlander die nu in Marokko is voor de Afrika Cup. "Ik heb veel vrienden die hier nu ook zijn, dus het wordt ook wel een beetje een Nederlands feestje." Roerige tijden Marokko maakt roerige tijden door. In oktober gingen jongeren de straat op voor betere zorg en onderwijs. Er was toen ook veel kritiek op de investeringen in het voetbal. Wel geld voor stadions, maar niet voor ziekenhuizen en scholen, was de klacht. Dat die kritiek nog lang niet is verstomd, bleek wel bij de instorting van een appartementengebouw in Fez vorige week die 22 mensen het leven kostte. Kort daarop was er het drama in de zuidelijke stad Safi, waarbij door een plotselinge overstroming tientallen mensen verdronken. In beide gevallen was de onvrede over het optreden van de overheid groot en werd gewezen op de investeringen in het voetbal. Toch betekent dit niet dat de bevolking hierdoor een afkeer krijgt van de volkssport nummer 1. Als er stadions kunnen worden gebouwd, dan moet dat toch ook lukken met scholen en ziekenhuizen, zo is de gedachte. En hoeveel geld er ook gemoeid is met investeringen in de voetbalsport; in Marokko blijft het voetbal van het volk.