شب یلدا، تنها یک شب طولانی در تقویم ایرانی نیست، بلکه نقطه عطف کیهانی و فرهنگی است که عمیقاً در تار و پود اساطیر و باورهای کهن ایرانیان باستان تنیده شده است. یلدا فراتر از یک آیین فصلی، تلاشی آگاهانه برای حفظ تعادل میان نیروهای متضاد کیهانی به معنای نور و ظلمت است. نمادی از اوج قدرت تاریکی و سرمای اهریمنی است. شب یلدا، با فلسفه و سنت‌های کهن ایرانی پیوند خورده است. به گزارش خبرنگار ایلنا، در منظومه فکری ایرانیان، هر پدیده طبیعی تبلور یک نیروی اساطیری دارد. اما مهمتر از آن، جشن میلاد دوباره خورشید، میترا، و آغاز بازگشت روشنایی و گرما به جهان است. فرهنگ ایرانی همواره در تلاش بوده تا این گذرگاه دشوار زمستان را با جشن و گردهمایی همراه سازد تا دل‌ ها از سرمای بیرون، گرم بماند. اهمیت یلدا در حفظ پیوستگی فرهنگی ایران، در توانایی آن برای پیوند دادن نسل‌ های‌مختلف از طریق روایت‌‌ها، خوراکی‌‌های نمادین و آداب و رسوم مشترک نهفته است. در نگاه زرتشت؛ جهان محل نزاع و جدال جبهه خیر و شر