گزاره روشن این موضعگیریها، «عبور از پزشکیان» بود. طرح این استدلال که رئیسجمهور زودتر از آنچه انتظار میرفت، تنها شد تعبیر دقیقتر این گزاره است که عبور اصلاحطلبان از پزشکیان که همزمان با پیچیدهشدن شرایط دولت شروع شده بود، حالا بیش از گذشته روشن شده است. جلسه روز چهارشنبه، رئیسجمهور با فعالان سیاسی، شروع نزاعهایی سیاستزده بود. پاسخ صریح رئیسجمهور به تکنسخه طیف رادیکال اصلاحطلب در مواجهه با بحرانهای کشور یعنی «مذاکره»، چندان به مذاق حامیان دیروزش خوش نیامد. درحالیکه چهرههای سیاسی که در زمره موافقان دولت قرار نمیگیرند به تبعیت از اقتضائات سیاست و با درک شرایط حساس کشور، نقد به رئیسجمهور را مشفقانه و در جهت پیشبرد بهتر امور حکمرانی مطرح کردند، طیف رادیکال اصلاحطلب همچنان از موضعی طلبکارانه، متوقع و عصبی رئیسجمهور را مورد خطاب قرار داد و به دفعات رئیسجمهور را به عدم حمایت تهدید کرد و حتی در مواردی تبدیل به اپوزیسیون دولت هم شد؛ رفتاری که نشان میدهد، برخلاف ادعاهای طیف رادیکال اصلاحطلب، آنان نه فهم درستی از امر سیاسی دارند، نه خوانشی درست از سیاستورزی و مهمتر آنکه در میانه نگاه سیاه و سفیدشان، حد وسطی برایشان تعریف نشده است.