به‌طوری‌که طبق سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار، حدود 2.6 میلیون واحد مسکونی خالی از سکنه در کشور وجود داشت و آمار‌های اخیر شرکت ملی گاز نیز تقریباً همین رقم (2 میلیون و 574 هزار) را نشان می‌دهد. تابستان امسال تولید مسکن کاهش محسوسی داشت، به‌طوری‌که بر اساس داده‌های مرکز آمار ایران، تعداد پروانه‌های صادر شده برای احداث ساختمان توسط شهرداری تهران طی تابستان امسال نسبت به تابستان 1403 کاهش حدود 11 درصدی و در شهرداری‌های کل کشور نیز کاهش نزدیک به 28 درصدی داشته است. هم‌زمان با این افت تولید، بازار مسکن نیز طی دو سال اخیر در رکود بوده و این رکود عمق نیز پیدا کرده است. با وجود کاهش ساخت و ساز و رکود معاملات خرید و فروش، اما بازار اجاره مسکن به‌طور خزنده‌ای افزایش یافته و نرخ تورم اجاره نسبت به مدت مشابه سال گذشته حول حوش 37 تا ۴۰ درصد بوده است، موضوعی که فشار مضاعفی بر مستاجران وارد می‌کند. در این شرایط مهم‌ترین پروژه ساخت مسکن دولتی نیز پس از چهار سال با صدور 672 هزار واحد پروانه ساختمانی تأثیر قابل‌توجهی بر کاهش فشار بازار مسکن نداشته است. هم‌زمانی این چالش‌ها درحالی است که دولت‌ها طی چند سال اخیر سیاست مشخصی برای عرضه مسکن خالی از سکنه نیز نداشته‌اند، به‌طوری‌که طبق سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار، حدود 2.6 میلیون واحد مسکونی خالی از سکنه در کشور وجود داشت و آمار‌های اخیر شرکت ملی گاز نیز تقریباً همین رقم (2 میلیون و 574 هزار) را نشان می‌دهد. بااین‌حال، طی چهار سال اخیر که قانون مالیات بر خانه‌های خالی اجرا شده، وزارت راه و شهرسازی به‌رغم راه‌اندازی سامانه‌های مربوطه، عملاً نتوانسته آمار دقیقی از این واحد‌ها برای اخذ مالیات به سازمان امور مالیاتی ارائه دهد. بر اساس داده‌های مالیاتی، این سازمان در سه سال گذشته تنها ۳۰ میلیارد تومان درآمد از مالیات خانه‌های خالی داشته است، درحالی‌که در همین مدت درآمد مالیاتی دولت از خانه‌های گران‌قیمت 616 میلیارد تومان و از مالیات بر خودرو‌های لوکس 6.7 هزار میلیارد تومان بوده است.