آقاى على لاریجانى، [رئیس سازمان صداوسیما] آمد. گفت، دولت اصلاحات به بن‌بست رسیده و به وعده‌ها نمى‌توانند عمل ‌کنند و آقای [محمد] ستارى‌فر، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی اعلان ‌کرده ‌که بودجه قابل دفاع نیست و مى‌خواهد کنار برود و شاید طرح لوایح [دوگانه انتخابات و اختیارات رئیس‌جمهور]، براى فرار از بن‌بست باشد. گفت، هیچ راهى جز اینکه شما وارد صحنه شوید و کشور را از بحران نجات بدهید، نیست. گفتم، به فکر فرد دیگرى باشند. پیشنهاد کردم ‌که سریال طنزآمیزى در مورد رفتار آمریکا با مردم‌ کشورهاى دیگر مقیم آمریکا، منجمله ایرانى‌ها، افغان‌ها و عراقی‌ها بسازند. [آقایان یوسف همدانى‌کهن، هارون یوشایایى، ابراهیم برال، منصور شاریم، موریس معتمد، رحمت‌الله رفیع، جهانگیر جواهرى، فیض‌الله ساکت‌خو، ادموند معلمى، آرش‌ آبایى و خانم‌ها فرنگیس حصیدیم و حمیده مسجدی] سران جامعه یهودى آمدند. گفتند، قبل از انقلاب حدود 100 هزار یهودى در ایران بوده و اکنون حدود 24 هزار نفر مانده‌اند. مدعى شدند که محل سفارت فلسطین، ملک جامعه [یهود] بوده ‌که گرفته‌اند و به فلسطین داده‌اند؛ چون قبل از انقلاب، محل نمایندگى اسرائیل شده بود. از بدگویی‌هایی‌که در بعضى از جراید [از یهودیان] مى‌شود، گله ‌کردند و گفتند، مخالف صهیونیسم هستند. نامه‌اى در مورد خطبه اخیر من در نمازجمعه دربارة صهیونیسم مسیحى نوشته‌اند که جواب داده بودم؛ تشکر کردند.