به بهانه زادروز بهرام دبیری و به‌عنوان آخرین نشست تحلیلی نمایشگاه «به آینده سپرده شد»، موزه هنرهای معاصر تهران میزبان گفت‌وگویی چندوجهی بود؛ گفت‌وگویی که از یک‌ سو به «تبارهای اسطوره‌ای» و «زبان نمادین» در نقاشی دبیری پرداخت و از سوی دیگر، از «فضا» به‌مثابه مسئله‌ای بنیادین در نقاشی و حتی به رابطه «موزه، هنرمند و مخاطب» رسید. به بهانه زادروز بهرام دبیری و به‌عنوان آخرین نشست تحلیلی نمایشگاه «به آینده سپرده شد»، موزه هنرهای معاصر تهران میزبان گفت‌وگویی چندوجهی بود؛ گفت‌وگویی که از یک‌ سو به «تبارهای اسطوره‌ای» و «زبان نمادین» در نقاشی دبیری پرداخت و از سوی دیگر، از «فضا» به‌مثابه مسئله‌ای بنیادین در نقاشی و حتی به رابطه «موزه، هنرمند و مخاطب» رسید. گردانندگی نشست را حسین گنجی بر عهده داشت و بهرام شیردل (معمار)، ابوالقاسم اسماعیل‌پور (اسطوره‌شناس) و مهدی فیروزان (ناشر و بنیان‌گذار شهر کتاب) سخنرانان اصلی برنامه بودند. با حضور محمود دولت‌آبادی، از او نیز دعوت شد تا چند دقیقه‌ای درباره رفاقت دیرینه‌اش با دبیری و برداشت خودش از آثار او سخن بگوید. در این نشست، چهار نگاه با چهار زاویه و زبان متفاوت کنار هم می‌نشیند: نگاه معماری و «فضا»، نگاه اسطوره و «نماد»، نگاه انسانی و تأملی بر «قوه خیال» و «کهن‌الگو» و نهایتا نگاه روایتگر داستان‌نویس ایران که از نسبت فرهنگ ما با «دیالوگ» و «روایت» می‌گوید و از ضرورت آشتی اجتماعی با امر فرهنگی پی گرفته شد. نشست با خوشامدگویی رضا دبیری‌نژاد به‌عنوان رئیس موزه هنرهای معاصر تهران آغاز شد و سپس با دعوت از حسین گنجی یکی از کیوریتورهای نمایشگاه «به آینده سپرده شد»، به‌عنوان گرداننده نشست شروع شد.