تهران- ایرنا- بنزین در ایران صرفاً یک سوخت نیست؛ بلکه معیاری برای سنجش نسبتِ میان «تصمیم‌گیری حاکمیتی» و «پذیرش اجتماعی»، میان «اقتدار اجرایی» و «رضایت عمومی»، و میان «عقلانیت اقتصادی» و «اعتماد شهروندان» است. هر تغییر در قیمت آن، در حقیقت، محکی است برای سنجش اینکه حکمرانان تا چه اندازه جامعه را شریک تصمیم می‌دانند، چگونه هزینه‌های اصلاحات را توزیع می‌کنند و چه طور میان ضرورت‌های بودجه‌ای و معیشت مردم پل می‌زنند.