Χριστός γεννάται. Ψάλλει η εκκλησία σε χρόνο ενεστώτα, στο παρόν. Για να δηλώσει με τον πιο εμφαντικό τρόπο ότι ο Χριστός είναι παρών, ανάμεσα μας. Η εκκλησία είναι ο Χριστός παρατεινόμενος στους αίωνες. Είναι γι’ αυτό που η επί γης παρουσία του Χριστού βιώνεται μέσα στο Σώμα του, την εκκλησία, και δη στην θεία ευχαριστία, που η προετοιμασία της αρχίζει από την Προσκομιδή, που συμβολίζει το Σπήλαιο της Γεννήσεως. Η ευχαριστιακή παρουσία του Χριστού είναι γιορτή για την Εκκλησία. Η Εκκλησία στην θεία λειτουργία ουσιαστικά γιορτάζει. Ο πιστός καλείται να γιορτάσει και όχι να προσευχηθεί. Σε αυτό το εορταστικό κλίμα καλείται να συμμετέχει ο άνθρωπος αφήνοντας πίσω την μιζέρια και τον ευσεβισμό. Η γέννηση του Χριστού είναι πηγή χαράς για τον άνθρωπο αφού η Παναγία Μητέρα Του έτεκε τον Σωτήρα μας. Ουρανός και Γη γίνονται ένα. Ο Θεός πολιτεύεται στην Γη και ο Άνθρωπος μετέχει του Ουρανού. Θεάνθρωπος, Θεός και Άνθρωπος. Η ανθρώπινη φύση του Χριστού γίνεται η γέφυρα του Θεού στον κόσμο και η θεία του φύση γίνεται η γέφυρα του Ανθρώπου στον ουρανό.