Poezi nga: John Wieners Përktheu: Fadil Bajraj Nxirrni nga vendet e tyre, sepse bllokojnë përparimin e jetës sonë, të kohërave tona, nxirrni nga varret e tyre, edhe nëse do të ishin prindërit tanë, sepse barrikadojnë rrugët e protestës sonë, të dashurive tona; ndotin pasditet me fenerë nga poezitë me çështje pune dhe përtacie, për të fshehur misterin e stuhive dhe përmbytjeve përmes një vështrimi të aristokracisë së vetëkënaqur. Edhe pse epikat revolucionare kanë mbijetuar ato mbeten te portat e poshtme duke mbajtur shtylla për të helmuar rrjedhat e eksperimentit. Mbajini zjarret poshtë për t’u mbrojtur nga gabimet, duke sfiduar përdorimet e dritës dhe adhurimit, përveç nëse është një konformitet banal me tekstet e tyre. Inkurajoni varfërinë duke shmangur problemet nga nevojat tona të çuditshme Që ata kanë refuzuar të marrin në konsideratë Përveçse në terma të mikpritjes së thjeshtë ose burgut Po, ditët janë të gjata që ata i kanë gjykuar Të pafrytshme dhe shpërblimet e ëmbla i refuzojnë Si të pavlera. Kanë ardhur netët që Ata tërhiqen herët; po nxirrni nga vendet e tyre Sepse ata pjellin vdekje dhe varre të reja, dëshpërim të pashpirt Duke vjedhur nën gji për t’u qelbur automatikisht në shushunja Si tumore gjigante që dalin nga varfëria e epsheve të tyre. /Telegrafi/