بر اساس گزارش‌های نیمه اول ۲۰۲۵، سهم مدل‌های پلاگین هیبریدی (PHEV) در فروش جهانی خودروهای نو در بازارهای کلیدی، به طور متوسط حدود ۱۸ تا ۲۰ درصد را تشکیل می‌دهد که نشان‌دهنده پذیرش سریع آن‌ها به عنوان گام اول پیش از ورود کامل به عرصه BEV است. جهان در حال عبور از یک «تاراج زمان» است؛ رقابتی بین سرعت تغییر اقلیم و سرعت جایگزینی زیرساخت‌های انرژی. در این میان، خودروهای الکتریکی (BEV) با وعده صفر انتشار، همچنان در دام “اضطراب بُرد” و کاستی‌های شارژ گرفتارند. اینجاست که بازیگران منطقی میدان را می‌شناسند: هیبریدها (HEV/PHEV)، نه یک راه‌حل میانی، بلکه هوشمندانه‌ترین “بیمه ژئوپلیتیکی” در برابر نوسانات بازار نفت و چالش‌های تولید باتری. آمار نیمه اول ۲۰۲۵ نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از بازار، به خصوص در مناطق با زیرساخت متزلزل، به این مدل‌های دوگانه ایمان آورده‌اند. فشار اتمسفری: محدودیت‌های کربن بیش از آنکه ابزاری محیط‌زیستی باشند، مُهری بر جواز فعالیت صنایع بزرگ شده‌اند. هیبریدها، با کاهش ۳۰ تا ۵۰ درصدی مصرف سوخت فسیلی در ترافیک شهری، کارکردی دیپلماتیک در میز مذاکرات اقلیمی دارند.