کاهش مستمر نرخ باروری، افزایش شتابان سالمندی و عبور آرام جامعه از «پنجره جمعیتی» به یکی از جدی‌ترین دغدغه‌های حکمرانی کشور در سال‌های اخیر تبدیل شده است، این در حالی است که سیاست­گذاری­‌های عمومی کشور در حوزه خانواده و جمعیت هنوز در پارادایم‌های قدیمی «طرح‌های تشویقی» درجا می­زند و برای مدیریت واقعیت «جامعه سالخورده و در حال کاهش جمعیت» ایده جدید و موثری ندارند.