با وجود ظرفیت‌های ممتاز چهارمحال‌وبختیاری در تولید لبنیات، عسل، ماهی و صنایع‌دستی، نبود برندهای شاخص و برنامه‌ریزی منسجم، این استان را در چرخه خام‌فروشی نگه داشته و مانع تبدیل توانمندی‌های بومی به ارزش افزوده و اعتبار ملی شده است.