Gece karla aydınlıktı; ama ışık değildi görünen — soğuktu. Dağların üstünde dolaşan o sessizlik, köy yoluna kadar inmişti. Bir baba, oğlunun atkısını düzeltti: “Çabuk gidip döneriz,” dedi — sesi sakin, içi tedirgin. Kimsenin aklında kahramanlık yoktu. Biraz un, biraz mazot, biraz da hayatı sürdürme inadı. Bu topraklarda kaçakçılık değil, yoksulluğun öğrettiği eski bir geçim yoluydu.... Mecit Zapsu: Roboski: Karın Altında Unutulmayan İsimler yazısı ilk önce Nupel üzerinde ortaya çıktı.