Jednym z najważniejszych opracowań opisujących zachodzące zmiany jest analiza Setha G. Jonesa „The Evolution of Irregular Warfare” (w: *War and the Modern Battlefield*, Chapter 12, CSIS, 2025). Autor z CSIS wskazuje w niej, że działania nieregularne obejmują szeroki zestaw aktywności, takich jak: dywersja, sabotaż, działania partyzanckie, wsparcie ugrupowań proxy, cyberataki, operacje informacyjne, terroryzm, kampanie wpływu, branie zakładników oraz działania wywiadu ukierunkowane na zakłócanie funkcjonowania państw przeciwnika. Co istotne, dokument ten podkreśla, że wojna nieregularna przestała być domeną słabszych – w rzeczywistości stała się preferowanym narzędziem mocarstw, które dążą do osiągnięcia przewagi politycznej przy zachowaniu przestrzeni zaprzeczalności i ograniczeniu kosztów.