باور متداولی، جنگل بدون شاخه‌های خشک، شکسته و افتاده را سالم تلقی می‌کند اما اکولوژی نه جنگلی مملو از شاخه‌های خشک را آسیب‌دیده، نه جنگلی بدون شاخه‌های افتاده را لزوما سالم می‌داند. بر این اساس وجود شاخه‌ خشک و شکسته جنگلی نه‌ تنها خطری برای طبیعت ندارد بلکه به جز مواردی، دلیل حفظ پویایی و تعادل آن است. به گفته یک کارشناس جنگل حذف عناصر جنگل به بهانه سالم‌سازی می‌تواند نتیجه عکس داشته باشد.»