مهاجران در ایران به‌عنوان یک واقعیت پذیرفته‌شده در جهان دیده نمی‌شوند و نگاه به پدیده مهاجرت همچنان با تعصبات سیستماتیک است. این موضوعی است که در سلسله نشست‌های وضعیت‌شناسی مهاجران افغانستانی در ایران که از طرف انجمن راحل با همکاری خانه اندیشه‌ورزان برگزار می‌شود، مطرح شد. مهاجران در ایران به‌عنوان یک واقعیت پذیرفته‌شده در جهان دیده نمی‌شوند و نگاه به پدیده مهاجرت همچنان با تعصبات سیستماتیک است. این موضوعی است که در سلسله نشست‌های وضعیت‌شناسی مهاجران افغانستانی در ایران که از طرف انجمن راحل با همکاری خانه اندیشه‌ورزان برگزار می‌شود، مطرح شد. جعفر خیرخواهان، اقتصاددان، فقدان یک «نگاه سیستماتیک» به مهاجرت را بزرگ‌ترین مشکل عنوان کرد و گفت که در ایران به جای دیدن مهاجر به‌عنوان جزئی از یک سیستم اقتصادی پیچیده که هم بر «عرضه» و هم بر «تقاضا» اثر می‌گذارد و می‌تواند با بزرگ‌کردن کیک اقتصاد به نفع همه باشد، عمدتا با «تعصب سیستماتیک» مواجه هستیم؛ تعصبی که مانع ورود نخبگان مهاجر به چرخه‌های تخصصی (مانند پزشکی) می‌شود و آنان را به مهاجرت دوم به کشورهای دیگر سوق می‌دهد. جعفر سلطانی، دبیر نشست، هم در این میزگرد گفت: «بازار ایران مانند هر سیستم اقتصادی بزرگ، دچار چالش‌ها و خلأهای بسیار زیادی است که با حضور مهاجران افغانستانی در همه رده‌های مهارتی، این مشکلات و موانع تا حدی برطرف شده است. اما آنچه مهم است، تبدیل این نیروی اقتصادی به موتور تحرک اجتماعی کارگر ایرانی از طریق بزرگ‌کردن حجم اقتصاد و اصلاح نظام تقسیم کار است».