تولد کارنامه در کانون بحران

دهه 70، دهه پرشور نشریات روشنفکری است؛ نشریاتی که با دشواری‌های سیاسی و اقتصادی به راه خود ادامه می‌دادند. نشریاتی همچون «آدینه»، «دنیای سخن»، «گردون»، «تکاپو»، «پیام امروز» و «کیان». این نشریات با اینکه در عرصه سیاسی و اجتماعی تأثیرگذار بودند، اما در بخش‌های ادبی و فرهنگی نیز مطالب ارزشمندی منتشر می‌کردند. «گردون» و «تکاپو» بیش از بقیه دغدغه فرهنگ و ادبیات داشتند و در این میان تولد ماهنامه‌ای که صرفا ادبی باشد، کار مهم و دشواری به نظر می‌رسید. از این‌رو «کارنامه»، سردبیری همچون هوشنگ گلشیری را به کار گرفت تا از همان ابتدا نشان بدهد بیش از هر چیز دغدغۀ شعر و داستان دارد. دهه 70، دهه پرشور نشریات روشنفکری است؛ نشریاتی که با دشواری‌های سیاسی و اقتصادی به راه خود ادامه می‌دادند. نشریاتی همچون «آدینه»، «دنیای سخن»، «گردون»، «تکاپو»، «پیام امروز» و «کیان». این نشریات با اینکه در عرصه سیاسی و اجتماعی تأثیرگذار بودند، اما در بخش‌های ادبی و فرهنگی نیز مطالب ارزشمندی منتشر می‌کردند. «گردون» و «تکاپو» بیش از بقیه دغدغه فرهنگ و ادبیات داشتند و در این میان تولد ماهنامه‌ای که صرفا ادبی باشد، کار مهم و دشواری به نظر می‌رسید. از این‌رو «کارنامه»، سردبیری همچون هوشنگ گلشیری را به کار گرفت تا از همان ابتدا نشان بدهد بیش از هر چیز دغدغۀ شعر و داستان دارد. گلشیری تحریریۀ «کارنامه» را از میان داستان‌نویسان و شاعران مطرح برگزید تا در مسیری تعیین‌شده با دقت بسیار به کار خود ادامه دهد. حتی قتل‌های زنجیره‌ای که روشنفکران و نویسندگان را هدف قرار داده بود نتوانست مانع کار «کارنامه» باشد. نگار اسکندرفر، مدیرمسئول «کارنامه» و مدیر مؤسسه «کارنامه» در این گفت‌وگو از آن روزها می‌گوید. ‌ فعالیت‌های شما ابعاد مختلفی دارد که بخشی از آن انتشار مجله «کارنامه» بوده و من بیشتر مایلم درباره آن دوره با شما گفت‌وگو کنم. «کارنامه» تنها مجله صرفِ ادبیِ دوران خودش است که در دهه 70 منتشر شد. البته فعالیت‌های شما در سینما و همچنین کلاس‌های آموزشی مؤسسه «کارنامه» هم جایگاه خاص خودش را دارد که به آنها هم می‌پردازیم. با مجله «کارنامه» شروع می‌کنم که در دهه 70 منتشر شد، دهه‌ای که دوره بسیار درخشانی در فضای فرهنگی ما است. در آن دوران مجلات روشنفکری بسیاری مثل «گردون»، «دنیای سخن»، «آدینه»، «تکاپو» و همچنین مجله «کارنامه» منتشر می‌شد که صرفا به ادبیات می‌پرداخت. مابقی مجلات اگرچه رویکردهای ادبی و فرهنگی داشتند، اما مسائل سیاسی و اجتماعی هم در آنها مطرح بود. شما اولین مجله ادبی بعد از انقلاب را راه انداختید. با چه ایده‌ای تصمیم گرفتید یک مجله ادبی منتشر کنید و با چه کسانی این کار را آغاز کردید؟