Bu yılın en iyi albümleri

İlk bölümünü 26 Aralık’ta Milliyet gazetesindeki köşemde yazdığım; eleştirmenlerin beğendiklerini değil kişisel favorilerimi derlediğim listenin ikinci bölümünü paylaşıyorum ■ “Kabul” – Lin Pesto 2017’de Bülent Ersoy’un “Maazallah”ının bol synthe’li bir cover’ıyla adını duyuran Ankaralı şarkıcı vebesteci Lin Pesto’nun 2025’te gelen albümü bu zaman zarfında ortaya çıkan bestelerle dolu bir çalışma. Yüzünü ve kimliğini gizleyen sanatçının küçük ama giderek büyüyen bir kitlesi var. Karanlık sarkastik synthe – pop şarkıları yazmaya öğrendiğimiz kadarıyla depresyonuyla mücadele etmek için başlamış. Geçen ekimde Salon’da albüm lansman partisinde ilk kez canlı çalarak dinleyicisinin karşısına çıkmıştı. Albüm 2017 ve 2019’da yayınlanan EP’lerdeki şarkıları da içeren bir retrospektif özelliğine sahip bir ilk albüm. Çok az albüm çıkan, çıkan albümlerin de birbirine benzediği bir müzik âleminde dikkat çeken bir iş. ■ “Heavy Metal”- Cameron Winter Yılın en iyi albümleri listelerine üst sıralardan giren yepyeni bir grup var. New Yorklu rockçılar Geese. Ancak grubun solisti Cameron Winter’ın solo çalışması benim listeme girmeyi daha çok hak etti, daha fazla dinlendiğinden. Geçen yıl bu zamanlar yani aralık sonu çıkan albümü 2024 değil 2025 listelerine yakıştırıyorum. Winter’ın albümü minimal bir anlayışla kaydedilmiş bir çağdaş besteci/şarkıcı/şehir ozanı albümü. ■ “Music Can Hear Us” - DJ Koze Hamburglu müzik prodüktörü DJ Koze yeni albümünde her zaman olduğu gibi hafifçe nostaljik tınlarken geçmişten gelen bir dans geleneğini temize çekiyor. The Notwist’ten Marcus Ascher, Damon Albarn, Perulu DJ Sofia Kourtesis Alman alternatif müzisyen Ada ve Güney Amerika’dan Afrika’ya rengârenk iş birlikleri albümün sürprizleri. DJ Koze’nin albümünü dinlemek, çok yönlü ve zihin açıcı bir dans albümü dinlemenin yanında yeni müzisyenler keşfettiğimiz bir rehber kitabı okumak gibi. Bu keşiflerden en ilginci benim açımdan Japonya’nın kuzeyinde yaşayan Ainu kabilesinden çıkmış müzisyenlerden kurulu Marewrew adlı ekip oldu. ■ “Dog Eared”- Billy Marten Isabel Sophie Twindle (Billie Marten) 1999 doğumlu genç biri isim. Yorkshire’da doğdu ve büyüdü. Küçük yaşta gitar çalıp şarkı söylemeye başladı. 12 yaşında YouTube’a videolar koymaya başladı. Nick Drake, Kate Bush, Damian Rice gibi isimlerden etkilendiğini anlatıyor bir röportajında. Yeni albümünün prodüktörü Philip Weinrobe geçen yılın en iyi albümlerinden birine imza atan Adrianne Lenker’in de prodüktörü. Cass McCombs, Laura Veirs, Deerhof gibi isimlerin albümlerinde çalışmış. ■ “Choke Enough” - Oklou 31 yaşındaki Fransız şarkıcı ve besteci Marylou Mayniel, Londra’ya taşındıktan sonra club sahnesine başarılı bir giriş yaptı ve DJ olarak dikkat çekti. Caroline Polachek kendisiyle ilgilenip destek olunca stüdyoya girip bir albüm kaydetme fikri ortaya çıktı ve “Choke Enough” yayınlandı. 13 şarkılık çalışmanın yine 2025 içinde yayınlanan ‘deluxe’ versiyonu da çok başarılı. ■ “Kufi” - Duman Duman’ın 2025 yılında çokça dinlenen albümü “Kufi” geçen yıl bu zamanlar yayınlanmıştı. Teknik olarak 2024’e ait gibi görünse de en fazla 2025 yılında dinlendi ve albümün 2024 yazından itibaren single olarak yayınlanmaya başlayan şarkıları özellikle sokaklarda hep bir ağızdan söylendi, sahiplenildi. Kaan Tangöze’nin protest özelliğe sahip çalışmalarını biliyoruz ancak bu albüm Duman’ın grup olarak protest yanını daha önce hiç olmadığı kadar açık bir şekilde ortaya koydu. Türk’ün derdini rock/blues üzerinden anlatan daha iyi bir ekip henüz yok. ■ “New Vienna-At the Musikverein 2016” – Keith Jarrett Keith Jarrett’ın 2018’de art arda geçirdiği iki felç sonucunda piyano çalma yetisini kaybetmeden önce çıktığı son turnenin konser kayıtlarından derlenen albüm sanatçının 80’inci yaş günü vesilesiyle mayıs ayında yayınlanmıştı. Jarrett geçenlerde verdiği bir röportajda sağlığının iyi olduğunu, ancak kendini artık piyanist gibi hissetmediğini söylemişti. Jarrett tek elle piyano çalabiliyor. ■ “Rainy Sunday Afternoon” – Divine Comedy Kuzey İrlanda’dan çıkan en etkileyici müzik fenomenlerinden Divine Comedy, (Neil Hennon) albümün kapağında da görüldüğü gibi yağmurlu bir akşamüstü pub’da oturmuş etrafı inceliyor, gördüklerine hayal gücünü katarak bestelediği şarkılarını her zamanki dramatik vokaliyle aktarıyor. 55 yaşındaki Hannon’ın hayata dair gözlemlerini dinlemek büyük keyif.