کودک پرتوقع پدیده‌ای آشنا برای والدین امروزی است؛ رفتاری که از دو سالگی آغاز می‌شود و گاه تا سال‌های مدرسه ادامه دارد. «می‌خوام!»، «بهم بده!» و «چرا من ندارم؟» شاید فقط کلمات ساده‌ای باشند، اما اگر تکرار شوند، می‌توانند به نشانه‌ای از شکل‌گیری چرخه خطرناک توقع‌ بی‌جا تبدیل شوند. در این مقاله از ریشه‌های این رفتار تا راهکارهای عملی برای متوقف کردن آن صحبت می‌کنیم. برخی کودکان یاد نمی‌گیرند چگونه نیازهای خود را با نیازهای دیگران متعادل کنند. آن‌ها از نظر عاطفی بسیار پرتوقع و کنترل‌گر می‌شوند و/یا تمایل شدیدی به مادی‌گرایی نشان می‌دهند (به‌ویژه در سال‌های نزدیک به نوجوانی و دوران نوجوانی). دلایل این رفتارها گوناگون است. یک موقعیت دشوار عاطفی، مانند تجربه طلاق والدین، می‌تواند باعث شود برخی کودکان به شیوه‌ای پرتوقع رفتار کنند.