اعتقاد به منجی، وجه مشترک ادیان ابراهیمی است که در فرازهای «عهد جدید» و روایات پیشوایان معصوم (ع)، با شباهت‌هایی شگفت‌انگیز در جزئیات ترسیم شده است. بررسی تطبیقی بشارت‌های انجیل متّی درباره «ظهور پسر انسان» با احادیث امام باقر (ع) و امام صادق (ع)، از حقیقتی واحد در فرجام تاریخ حکایت دارد: جهانی سرشار از عدالت که در آن برگزیدگان از اقصی‌نقاط عالم در چشم برهم زدنی گرد مدار منجی جمع می‌شوند.