بهرام بیضایی که همواره بدیهیترین امور را به پرسش میگذاشت، حالا هم در این هیاهوی بیامان زمانه، بار دیگر ما را به درنگ دعوت کرده است؛ درنگی در باب اینکه او در خاک کدامین سرزمین آرام خواهد گرفت و درختان کدام خاک، سایهسارش خواهند بود.