چندروزی از افتتاح موزه ملی شیخ زاید در جزیره سعدیات گذشته بود که واردش شدم. همان جزیرهای که سالهاست پروژههای فرهنگی ابوظبی را لایهبهلایه در خود جمع میکند و حالا با افتتاح این موزه در ۳ دسامبر ۲۰۲۵ (۱۲ آذر ۱۴۰۴)، نقشهاش یک نقطه مرکزی تازه دارد. زهرا حبیبیزاد، موزهدار: چندروزی از افتتاح موزه ملی شیخ زاید در جزیره سعدیات گذشته بود که واردش شدم. همان جزیرهای که سالهاست پروژههای فرهنگی ابوظبی را لایهبهلایه در خود جمع میکند و حالا با افتتاح این موزه در ۳ دسامبر ۲۰۲۵ (۱۲ آذر ۱۴۰۴)، نقشهاش یک نقطه مرکزی تازه دارد. این موزه، با تأخیری طولانی پس از سالها طراحی، توقف، بازنگری و بازطراحی افتتاح شد؛ پروژهای که بیش از یک دهه در دست اجرا بود و در هر مرحله نیازمند بازنگریهای گسترده، هماهنگی متخصصان متعدد و حل چالشهای فنی فراوان بود؛ از ساخت سازههای فولادی منحصربهفرد گرفته تا تطبیق روایتهای تاریخی متعدد در یک مسیر منسجم. از لحظهای که وارد شدم، اولین چیزی که توجه مرا جلب کرد، نظم تازهساختهای بود که هنوز بوی افتتاح در آن جریان داشت؛ نه خام و نیمهتمام، و نه نمایشی. بیشتر شبیه مکانی بود که سالها برای دقیقبرنامهریزی شده است.