کارشناس مسائل منطقه گفت: در سال جدید میلادی سوریه احتمالأ به سمت پیمان ابراهیم کانالیزه می‌شود و عراق هم به سمت تشکیل دولت فراگیر می‌رود. حسن هانی زاده، کارشناس مسائل منطقه در تشریح مهمترین تحولات عراق و سوریه در سال ۲۰۲۵ در گفت‌وگو با ایلنا عنوان کرد: عراق در سال ۲۰۲۵ شاهد برگزاری یک انتخابات پارلمانی پرشور بود که در نهایت به پیروزی جریان‌های همسو با محور مقاومت و گروه‌های نزدیک به ایران انجامید. این نتیجه در حالی رقم خورد که ایالات متحده آمریکا و برخی کشورهای عربی منطقه تلاش‌های گسترده‌ای برای تأثیرگذاری بر روند انتخابات و جلوگیری از ورود نمایندگان وابسته به جریان‌های شیعی به پارلمان انجام داده بودند. با این حال، این جریان‌ها موفق شدند اکثریت کرسی‌ها را به دست آورند. در چنین شرایطی، احتمال انتخاب دوباره محمد شیاع السودانی به عنوان نخست‌وزیر بسیار بالاست. در عین حال، گزینه بازگشت نوری المالکی همچنان به‌عنوان یک احتمال جدی مطرح است. نتایج این انتخابات نشان داد که علی‌رغم فشارها و مداخلات آمریکا، فضای سیاسی عراق توانسته انتخاباتی پرشور و نسبتاً مستقل را تجربه کند. در واقع، پارلمانی شکل گرفته که از قدرت و اثرگذاری بالایی در تصمیم‌گیری‌های داخلی، منطقه‌ای و حتی بین‌المللی برخوردار است و باید دانست که پارلمان عراق نقش تعیین‌کننده‌ای در انتخاب رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر دارد و از اختیارات قابل‌توجهی برخوردار است. وی ادامه داد: در شرایط کنونی، فشارهای آمریکا بر دولت محمد شیاع السودانی برای خلع سلاح نیروهای الحشدالشعبی افزایش یافته است، اما مقاومت در برابر این فشارها همچنان ادامه دارد. نیروهای الحشدالشعبی بر حفظ سلاح و جایگاه خود پافشاری می‌کنند و به نظر می‌رسد ایالات متحده در عراق به‌تدریج در حال منزوی شدن است. از همین رو، این احتمال وجود دارد که پارلمان عراق در آینده موضوع اخراج نیروهای آمریکایی از خاک این کشور را به‌طور جدی در دستور کار قرار دهد. در ادامه، درباره درگیری‌هایی که طی ماه‌های اخیر در اربیل رخ داد نیز باید گفت این تنش‌ها عمدتاً ناشی از رقابت میان جریان‌ها و طوایف مختلف کرد در اقلیم کردستان است. اختلافات میان این جریان‌ها گاه به درگیری‌های میدانی منجر می‌شود؛ همان‌گونه که پیش‌تر نیز در مناطق مختلف اقلیم، از جمله کرکوک، شاهد چنین رخدادهایی بوده‌ایم. این تحولات نشان می‌دهد که اقلیم کردستان همچنان یکی از کانون‌های تأثیرگذار در ساختار قدرت عراق است و گروه‌های فعال در آن تلاش می‌کنند نفوذ خود را در دولت مرکزی گسترش دهند. با این حال، دولت عراق توانست در مدت‌زمان کوتاهی کنترل اوضاع را در دست بگیرد و مانع از گسترش ناامنی شود.