Op zondag werd er altijd een ‘blank borreltje’ gedronken; zo’n glaasje op een pootje met een kopje erop. „Ik hield zijn trillende hand vast. Drink maar lekker opa.” Kleindochter Elly herinnert zich nog goed de waardering van opa Henk Kortman (1893-1969). „Daank oe wa, wich!’’