Σε μια καταγγελία χωρίς αποδείξεις, αλλά με άμεσους πολιτικούς κραδασμούς, η Ρωσία κατηγόρησε την Ουκρανία ότι στοχοθέτησε κρατική κατοικία του Βλαντίμιρ Πούτιν με δεκάδες drones. Η επίθεση, κατά τη Μόσχα , εκδηλώθηκε σε μια χρονική στιγμή που βρίσκονταν σε εξέλιξη κρίσιμες διπλωματικές επαφές για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Το Κίεβο διέψευσε κατηγορηματικά, δυτικοί αναλυτές εξέφρασαν έντονες αμφιβολίες και το ερώτημα που κυριαρχεί είναι ένα: ποιος έχει συμφέρον από αυτή την ιστορία; Οι ρωσικές κατηγορίες και η άμεση πολιτική τους χρήση Η υπόθεση ξεκίνησε με ανακοίνωση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ , ο οποίος υποστήριξε ότι η Ουκρανία εξαπέλυσε επίθεση με 91 drones κατά της προεδρικής κατοικίας του Πούτιν στο Βαλντάι , στην περιφέρεια Νόβγκοροντ. Σύμφωνα με τη Μόσχα, όλα τα drones καταρρίφθηκαν, χωρίς απώλειες ή ζημιές. Παρότι δεν παρουσιάστηκαν οπτικά ή ανεξάρτητα επαληθεύσιμα στοιχεία, η ρωσική ηγεσία έσπευσε να συνδέσει το περιστατικό με τις ειρηνευτικές συνομιλίες, προειδοποιώντας ότι η «διαπραγματευτική θέση της Ρωσίας θα επανεξεταστεί » και προειδοποιώντας ότι έχουν ήδη επιλεγεί οι στόχοι αντιποίνων. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν ενημέρωσε προσωπικά τον Ντόναλντ Τραμπ , με τον Αμερικανό πρόεδρο να δηλώνει δημοσίως «πολύ θυμωμένος» και ότι «δεν είναι η σωστή στιγμή για κάτι τέτοιο». Οι δηλώσεις αυτές ερμηνεύτηκαν ως έμμεση αποδοχή των ρωσικών αιτιάσεων, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο. Γιατί οι ειδικοί αμφισβητούν το σενάριο της Μόσχας Ανεξάρτητοι αναλυτές και δεξαμενές σκέψης εμφανίζονται ιδιαίτερα επιφυλακτικοί. Η Grace Mappes, αναλύτρια του Ινστιτούτου για τη Μελέτη του Πολέμου («Institute for the Study of War» -ISW), επισήμανε ότι σε κάθε επιβεβαιωμένο ουκρανικό πλήγμα στο ρωσικό έδαφος «υπάρχουν αναφορές από πολίτες και κυβερνητικούς αξιωματούχους για drones ή συντρίμμια drones, βίντεο με drones εν πτήσει, ενεργοποίηση αεράμυνας και οπτικό υλικό -συχνά με στοιχεία γεωεντοπισμού – από φωτιές, στήλες καπνού ή εκρήξεις». Στην προκειμένη περίπτωση, «δεν έχει παρατηρηθεί τίποτα από αυτά». Ο Peter Dickinson, από το Atlantic Council, ήταν ακόμη πιο σαφής στις δηλώσεις του στο αυστραλιανό δίκτυο ABC: «Η ιδέα ότι η Ουκρανία προσπάθησε ουσιαστικά να σκοτώσει τον Πούτιν δεν βγάζει νόημα. Οι κατοικίες του είναι από τα πιο βαριά προστατευμένα σημεία στη Ρωσία. Το να ξέρεις πού βρίσκεται ένα άτομο εκείνη τη στιγμή είναι σχεδόν αδύνατο.» Παρόμοια θέση εξέφρασε ο Ulrich Bounat, ειδικός σε θέματα γεωπολιτικής, μιλώντας στη γαλλική εφημερίδα Le Parisien: «Θα ήταν πολύ παράξενο για το Κίεβο να στοχοθετήσει την κατοικία του Πούτιν. Ένας τέτοιος στόχος θα μπορούσε να προκαλέσει ένταση με τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους, που σίγουρα δεν θέλουν ο ηγέτης της πρώτης πυρηνικής δύναμης να εκτελεστεί». Σύμφωνα με τον Bounat, πιο πιθανό είναι να αναχαιτίστηκαν drones πάνω από το Νόβγκοροντ, χωρίς, ωστόσο, να απειλήσουν την κατοικία του Πούτιν στο Βαλντάι, και η ρωσική προπαγάνδα «χρησιμοποιεί πάντα ένα πραγματικό γεγονός για να χτίσει στη συνέχεια ένα μύθο». Το Βαλντάι και η «υπερπροστασία» του Πούτιν Η επίμαχη κατοικία του Πούτιν στο Βαλντάι είναι ένα εκτεταμένο συγκρότημα 400 στρεμμάτων, περιτριγυρισμένο από νερό και φράχτες, εντός εθνικού πάρκου. Δορυφορικές εικόνες δείχνουν ότι από το 2024 έχουν αναπτυχθεί τουλάχιστον επτά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας Pantsir-S1 , καθώς και άλλες άγνωστες στρατιωτικές υποδομές. Ακόμη και αν κάποια drones πλησίαζαν την περιοχή, η πιθανότητα να πλήξουν συγκεκριμένο στόχο ή να απειλήσουν τη ζωή του Πούτιν θεωρείται εξαιρετικά μικρή. «Πρόκειται για τεράστιες εκτάσεις. Το να ξέρεις πού βρίσκεται ένα άτομο εκείνη τη στιγμή είναι σχεδόν αδύνατο», σημείωσε ο Dickinson. Το κρίσιμο ερώτημα της WSJ: ποιος ωφελείται Όπως υπογραμμίζει η Wall Street Journal, το ζήτημα δεν είναι μόνο αν έγινε η επίθεση κατά του Πούτιν, αλλά ποιος έχει όφελος από το αφήγημα αυτό. Σίγουρα όχι η Ουκρανία, που είχε μόλις αναβαθμίσει τη θέση της στην Ουάσιγκτον μετά τη συνάντηση Τραμπ–Ζελένσκι. Αντίθετα, η Μόσχα φαίνεται να χρησιμοποιεί το περιστατικό για να ακυρώσει διπλωματικά βήματα ειρήνης, παρουσιάζοντας την Ουκρανία ως «ανεύθυνο επιτιθέμενο». Η WSJ υπενθυμίζει επίσης ότι η Ρωσία έχει επανειλημμένα επιχειρήσει να δολοφονήσει τον Ζελένσκι, ενώ τον Σεπτέμβριο ρωσικός πύραυλος κρουζ έπληξε το κτίριο του ουκρανικού υπουργικού συμβουλίου στο Κίεβο – γεγονότα που δείχνουν την πρακτική επαναληπτική στρατηγική κλιμάκωσης της Μόσχας. Ένα επεισόδιο με ευρύτερες συνέπειες Ανεξάρτητα από το τι συνέβη πραγματικά στον ουρανό του Νόβγκοροντ, η υπόθεση αναδεικνύει τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη στρατιωτική πραγματικότητα και τη διπλωματική αφήγηση. Όπως σημειώνει η WSJ, δεν είναι τυχαία η χρονική συγκυρία της ρωσικής καταγγελίας - και ίσως λέει περισσότερα για τις προθέσεις της Μόσχας απ’ ό,τι για τις ενέργειες του Κιέβου. Σε έναν πόλεμο όπου η πληροφορία λειτουργεί ως όπλο, το ερώτημα δεν είναι μόνο αν υπήρξε επίθεση, αλλά πώς και γιατί χρησιμοποιείται πολιτικά η ιδέα της επίθεσης, ενώ οι πραγματικές επιθέσεις κατά της Ουκρανίας συνεχίζονται σχεδόν καθημερινά, με μαζικά κύματα drones και πυραύλων, προκαλώντας θύματα, φόβο και ανασφάλεια στον πληθυσμό. Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr