Resulta dificultoso escribir sobre Cuba sen caer nos clixés que retratan un país poliédrico que, a día de hoxe, atravesa un dos seus peores momentos no aspecto socioeconómico. Pisar a illa supón adiar o calendario e mais o reloxo, e non só para o adaptar ao fuso horario correspondente, porque en Cuba o tempo flúe lento, máis lento que do normal. Para un pobo afeito a agardar, a présa viste un significado diferente, mais a desesperanza fai acto de presenza, porque vivir contracorrente, coas mans dos EUA apreixando con dureza o pescozo, supón máis que unha tarefa de supervivencia.