Ciğerdelen'de Safiye Erol'un işaret ettiği şey, bireysel hafızayla tarihsel belleğin iç içe geçtiği o eksik anlatı evreni. Osmanlı'nın Balkanlar ve Macaristan'daki 200 yıllık varlığı bugünün kültürel üretiminde karşılığını bulmadığında, milli kimlikte saydam boşluklar oluşuyor. Eksik kalan bu hikâyeyi yeniden kurmak, aslında kendimizi yeniden tanımlamak demek.