I ndjeri Ferdinand Piëch mund të ketë sunduar me grusht të hekurt, por ai siguroi që gjërat të bëheshin. Gjatë mandatit të tij si drejtor ekzekutiv i grupit Volkswagen nga viti 1993 deri në vitin 2002, u miratuan disa nga projektet më ambicioze inxhinierike të kompanisë, duke kulmuar me zhvillimin e Bugatti Veyron. Ai la pas një trashëgimi të ndërlikuar që përfshinte përpjekje të kushtueshme për mendjemadhësi, të tilla si VW Phaeton, dhe projekte vizionare si XL1, transmeton Telegrafi. Edhe para se të merrte drejtimin e gjigantit të automobilave, Piëch luajti një rol kyç në zhvillimin e disa makinave ikonike. Si drejtor i zhvillimit në Porsche dhe më vonë në Audi, ai ishte thellësisht i përfshirë në projekte si makinat legjendare të garave 917 dhe Quattro. Dëshira e tij për të eksploruar ide të reja vazhdoi deri në fund të udhëheqjes së tij, dhe kjo ngjashmëri me TT shërben si një shembull kryesor. Pavarësisht siluetës së tij të njohur, nuk është realisht një trofe turistik. I fotografuar nga ‘rare cars deutschland’, ky model i vetëm zgjati rreth tetë muaj për t’u përfunduar dhe rezultoi nga bashkimi i një karrocerie origjinale TT me një RS4 Avant të gjeneratës së parë. Në thelb, ishte një B5 RS4 i mbuluar me një karroceri TT të gjeneratës 8N. Deri tani, ndoshta po pyesni veten pse. Në fillim të shekullit, Audi po luante me idenë e një makine sportive të pozicionuar mbi TT. R8 nuk ekzistonte ende, pasi modeli simotër i Lamborghini Gallardo nuk do të prezantohej deri në konceptin Quattro të Le Mans në vitin 2003, përpara se të hynte në prodhim në vitin 2006. Për të testuar ujërat, inxhinierët e Audi kombinuan bazat e RS4 Avant me karrocerinë kompakte të TT. Dhe me baza, nënkuptojmë pothuajse gjithçka: boshtet, motorin, diferencialin e pasmë, rrotat, transmisionin dhe më shumë. Për ta bërë ndërrimin të funksionojë, inxhinierët e shkurtuan shasinë me 170 milimetra përpara rezervuarit të karburantit për t'u përputhur me bazën e rrotave të TT-së dhe për të ruajtur përmasat e saj. Nën kapakun e motorit ndodhej motori V-6 2.7 litra me dy turbo i RS4-së, duke e bërë këtë prototip të vetmin TT që përdori ndonjëherë një V-6 të vërtetë, duke marrë parasysh se dy gjeneratat e para mbështeteshin në VR-6. Vlen të përmendet se motori V-6 ishte montuar gjatësisht, ndryshe nga paraqitja tërthore e TT-ve të rregullta. Sistemi i transmisionit gjithashtu kaloi nga një diferencial Haldex në një sistem Torsen më të anuar nga mbrapa të huazuar nga RS4. Me 375 kuaj-fuqi të kanalizuar në të katër rrotat përmes një kutie shpejtësie manuale me gjashtë shpejtësi, "TT Coupe RS4" ishte një performues serioz. Sigurisht, performanca ishte e fortë. Në fund të fundit, ky ishte më shumë RS4 sesa TT. Ajo arriti shpejtësinë 100 km/orë në 4.9 sekonda dhe arriti një shpejtësi maksimale prej 280 km/orë. Ndërrimi i platformës shtoi pak masë, duke e çuar peshën e makinës në 1,550 kilogramë, megjithëse TT-ja e mëvonshme me motor VR-6, e lansuar në vitin 2003, ishte vetëm pak më e lehtë. Në një intervistë të vitit 2013 me faqen e internetit Fortitude, e cila tani nuk ekziston më, ish-shefi i produkteve të quattro GmbH (tani Audi Sport), Stephan Reil, e quajti TT Coupe RS4 "jashtëzakonisht argëtuese për t'u drejtuar" dhe tha se "po i tejkalonte një 911 në atë kohë". Makina u testua shumë, duke grumbulluar gati 20,000 kilometra. Ndërsa epoka e Piëch po mbaronte, ideja e një versioni prodhimi doli shumë e kushtueshme për t'u justifikuar. Grupi Volkswagen në fund të fundit arriti qëllimin e tij për të ndërtuar një supermakinë mbi TT përmes R8, të binjakëzuar me Gallardo. Si TT ashtu edhe R8 janë ndërprerë që atëherë, por Audi planifikon të kthehet në segmentin e makinave sportive me një version prodhimi të Concept C në vitin 2027. Këtë herë, tërësisht elektrik. /Telegrafi/