Turkije en Australië blijven armpje drukken over organisatie klimaattop

Terwijl de klimaattop in Brazilië al is begonnen, zijn de deelnemende landen het nog altijd niet eens over de locatie voor de top in 2026. Zowel Australië als Turkije wil die belangrijke bijeenkomst organiseren en deze landen zijn tot nu toe niet bereid hun kandidatuur ten gunste van de ander op te geven. Dat twee landen de top willen organiseren is niet vreemd, maar normaal gesproken wordt dat meningsverschil ruim op tijd beslecht. Dit keer duurt dat heel lang en komen de Brazilianen in de vreemde situatie dat ze zelfs na de start van de huidige top nog niet weten aan wie ze het stokje over twee weken mogen overdragen. Het gesteggel over wie de lastige opgave krijgt om binnen een jaar een van de grootste bijeenkomsten ter wereld te organiseren, wordt wat potsierlijk nu er al wel overeenstemming lijkt bereikt over de klimaattop van 2027. In dat jaar is het de beurt aan het Afrikaanse continent om de top te organiseren. 2027 wel al bekend Twee Afrikaanse landen, Nigeria en Ethiopië, hebben voorgesteld om gastheer te zijn. Inmiddels, zonder dat de landen daarover openlijk met elkaar overhoop liggen, zijn de Afrikaanse landen het eens geworden dat die top in Ethiopië wordt gehouden. Later vandaag wordt dat besluit naar verwachting officieel gemaakt. Daarmee is vrijwel zeker dat de top in 2027 in de Ethiopische hoofdstad Addis Abeba wordt georganiseerd. Ondertussen roept de voorzitter van de huidige klimaattop, de Braziliaan Corrêa do Lago, Turkije en Australië dringend ertoe op hun meningsverschil zo snel mogelijk op te lossen. Een van de twee landen moet zich terugtrekken, anders mag geen van beide de top organiseren. Als de Australiërs en de Turken er samen niet uitkomen, gaat de top naar Duitsland, dat helemaal niet zit te wachten op de organisatorische puzzel. De VN-organisatie achter de klimaattoppen zetelt in de Duitse stad Bonn. Vandaar dat de keuze automatisch op Duitsland zou vallen als de impasse niet wordt opgelost. Fiji en Vanuatu Wie van de twee het eerst met de ogen knippert, blijft de grote vraag. Onlangs drong de Australische premier Albanese er nog persoonlijk bij de Turkse president Erdogan op aan er samen uit te komen. Albanese, die nog nooit een klimaattop bijwoonde, blijft erbij dat de keuze voor Australië en de Pacifische eilanden de meest logische is. Deze eilanden, waaronder Fiji en Vanuatu, hebben zwaar te lijden onder klimaatverandering en zijn door de jaren heen uitgegroeid tot gezichten van de klimaatcrisis. Om de Turken te paaien zou Albanese naar verluidt een compromis hebben voorgesteld. Turkije zou in dat geval een of meer voorprogramma's organiseren, en de daadwerkelijke klimaattop zou dan plaatsvinden in de Australische stad Adelaide. Wat Turkije van die oplossing vindt, is niet duidelijk. Druk blijft hoog Diplomaten kijken alvast met grote interesse naar alle diplomatieke bewegingen van zowel Australië als Turkije op de top. Het feit dat Turkije vicepresident Yilmaz naar de top in Brazilië stuurt, wordt gezien als een signaal dat het de Turken menens is. Australië stuurt in eerste instantie 'slechts' de assistent-minister voor Klimaatverandering, Josh Wilson. In de tweede week van de top wordt wat meer gewicht in de schaal gelegd: dan bezoekt ook minister voor Klimaatverandering Chris Bowen de top. Hij is een van de drijvende krachten achter de Australische poging om de top te organiseren. Ondertussen blijft de druk op beide landen om tot een oplossing te komen hoog. VN-klimaatchef Simon Stiell bezocht afgelopen zomer nog Australië en waarschuwde toen al dat de aanhoudende impasse de voorbereidingen voor de nieuwe klimaattop ondermijnt.