Een historische dag in Den Haag: met 65 vrouwen telt de nieuwe Tweede Kamer meer vrouwelijke leden dan ooit. Ook Noord-Holland levert een flinke bijdrage. Maar liefst vijftien politica's uit onze provincie legden vandaag de eed af, onder wie Ani Zalinyan (GroenLinks-PvdA) uit Hoofddorp en Eveline Tijmstra (CDA) uit Purmerend. De 32-jarige Ani Zalinyan was eerder deze week nog best gespannen voor haar debuut in de Tweede Kamer. "Het is een grote verantwoordelijkheid, dat besef ik goed. Maar ik heb er ook hartstikke veel zin", vertelt ze via de telefoon. Enige vrouw in het bestuur Zalinyan, geboren in Armenië en woonachtig in Hoofddorp, begon haar politieke carrière in 2020 bij de fractie van GroenLinks in de gemeente Haarlemmermeer. Twee jaar later, op 28-jarige leeftijd, werd ze wethouder in Heemskerk. Daarmee was ze destijds de enige vrouw én een van de jongste bestuurders in het college. De jonge politica noemt het een positieve ontwikkeling dat er steeds meer vrouwen in de Kamer komen. Volgens haar werkt die verandering aanstekelijk. "Het is algemeen bekend dat mensen de neiging hebben om anderen aan te nemen die op henzelf lijken", legt ze uit. "De afgelopen honderd jaar waren dat vooral mannen, die daardoor ook weer mannen op belangrijke posities benoemden. Nu er meer vrouwen in de politiek zitten, zie je dat ook andere vrouwen sneller naar voren komen." Zelf werd ze in haar tijd als gemeentepoliticus nog wel eens onderschat, vooral door de combinatie van haar leeftijd en vrouw zijn. "Ik had soms het gevoel dat ik harder moest werken om mezelf te bewijzen", vertelt Zalinyan. Toch liet ze zich daar niet door uit het veld slaan. Integendeel: ze ziet haar achtergrond juist als een meerwaarde in het politieke debat. "Als jonge vrouw neem ik andere ervaringen mee dan mijn oudere mannelijke collega’s", aldus de Hoofddorpse. "Mannen kunnen zeker opkomen voor vrouwenzaken, maar zodra je zelf in die situatie zit, kun je pas echt zeggen hoe het voelt en wat er nodig is." Daarbij voelt Zalinyan zich gesteund door haar partij. GroenLinks-PvdA doet het goed als het gaat om vrouwelijke vertegenwoordiging: van de twintig zetels worden er veertien ingevuld door vrouwen. Die verdeling bleef echter niet onbesproken binnen de partij. Vier kandidaten moesten hun plek afstaan aan vrouwen met meer voorkeurstemmen. Een van hen, Wimar Bolhuis (plek 18), schreef op LinkedIn dat de uitslag 'niet lekker' voelde en verwees naar de campagne Stem op een vrouw . "In de omgekeerde verhouding zou dat terecht onacceptabel zijn", aldus Bolhuis. Zalinyan begrijpt zijn teleurstelling, maar vindt het te gemakkelijk om één campagne daarvan de schuld te geven. "Deze vrouwen zijn in de Kamer gekomen omdat mensen zich blijkbaar door hen gerepresenteerd voelen", zegt ze. "Misschien hebben kiezers op hen gestemd omdat ze vrouw zijn, maar misschien ook omdat ze gewoon fantastische standpunten hebben." Tekst loopt door onder de foto. Net als Zalinyan mocht ook de Purmerendse Eveline Tijmstra vandaag plaatsnemen op een van de blauwe stoelen in de Tweede Kamer. De 45-jarige politica zette haar eerste politieke stappen in 2010 als commissielid in de gemeenteraad van Purmerend en was daar later zes jaar lang wethouder. Bij het CDA, dat nu 18 zetels heeft, staat ze op plek 16. Ook zij juicht de toename van het aantal vrouwen in de Kamer toe. "Ik vind het een supergoede ontwikkeling", vertelt de CDA'er, van wie de fractie nu precies voor de helft uit vrouwen bestaat. "De man-vrouwverhouding was de afgelopen jaren niet goed, terwijl de Kamer juist een afspiegeling moet zijn van heel Nederland." Zo'n evenwichtige representatie zorgt uiteindelijk voor betere besluitvorming, vindt het kersverse Kamerlid. "Ik denk dat vrouwen sneller andere thema's agenderen dan mannen. We denken toch eerder na over dingen als zorg, onderwijs, werk-privé-balans en het gezin. Dat zorgt voor een veel rijker debat." 'Oh, dat is niks voor mij' Ondanks haar positieve kijk op het recordaantal vrouwen in Den Haag, benadrukt Tijmstra dat er nog werk aan de winkel is. Ze ziet dat jonge vrouwen met politieke ambities de stap nog niet altijd durven te zetten. "Je komt soms vrouwen tegen die ontzettend veel doen, en heel veel kennis hebben, waarvan je denkt: 'Je zou zo goed passen in de politiek.' Als je het er dan vervolgens met hen over hebt, is toch vaak de eerste reactie: 'Oh, dat is niks voor mij, of dat kan ik niet.'" Volgens haar ligt daar een taak voor politieke partijen, vooral op lokaal niveau, om deze vrouwen actief te benaderen.