Kanun’un adı “Ailenin Korunması” ifadesini taşısa da aileyi güçlendirmeye yönelik müşahhas hükümler sınırlıdır. Kanunun genel kurgusu, aileyi korumaktan çok kadına yönelik şiddeti önlemeye yöneliktir ve bu yaklaşımın merkezinde “erkek kaynaklı şiddet” varsayımı yer almaktadır. Şiddet tanımı İstanbul Sözleşmesi çizgisinde hatta onu aşarak çok geniş tutulmuş, buna istinaden de çok sayıda tedbir öngörülmüştür.