Türk toplumları, tarih boyunca hayvanlarla yalnızca bir yaşam alanını değil, aynı zamanda kültürü, inancı ve kaderi paylaşmıştır. Resmî kuralların henüz oluşmadığı dönemlerde bile hayvanlara gösterilen saygı, Türklerin doğayla kurduğu güçlü bağın en somut göstergelerinden biri olmuştur. Bu ilişki, gündelik hayattan inanç dünyasına kadar hayatın her alanına yansımıştır.