Voor Telstar gaat 2025 de geschiedenisboeken in. Veel uitleg is daar niet voor nodig, want de onverwachte promotie is het voetbalsprookje van het jaar. De architect van dit succes is trainer Anthony Correia, maar de titel van goaltjesdief ging naar Youssef El Kachati. Eerder dit jaar zocht ik hem thuis op en daar in Noordwijk leerde ik de persoon achter de voetballer kennen. Lange tijd stond Youssef El Kachati in de schaduw van die andere succesvolle spits van Telstar, Zakaria Eddahchouri. In januari maakte hij de transfer naar het Spaanse Deportivo de La Coruña. Daardoor kwam er een plek vrij in de punt van de aanval. Vanaf dat moment schoot El Kachati met scherp. Doelpuntendrift Halverwege maart maakte El Kachati twee doelpunten tegen Roda JC (3-1 winst). Op dat moment stond de teller vijftien treffers. Zijn doelpuntendrift leek mij een goede reden om een portret van de Suárez van Velsen-Zuid te maken. Tekst loopt verder onder de video. Bij Telstar zijn trainer en spelers 'aanraakbaar'. Aan de rand van het trainingsveld maak je gemakkelijk een praatje. El Kachati is zo'n speler. Niet alleen met mij als journalist, maar ook voor de supporters maakt hij alle tijd. Zeker als de rappe aanvaller het ene naar het andere doelpunt maakt, wil bijna elke fan wat van hem. Met een brede lach lijkt de hoofdrolspeler er vooral van te genieten en hij voelt zich nergens te groot voor. Waar je dit seizoen alle mediaverzoeken moet neerleggen bij de persvoorlichter van Telstar, belde ik vorig seizoen rechtstreeks naar Anthony Correia. De vrolijke trainer vond een portret van zijn steraanvaller een leuk idee en zei er grappend bij dat ik hem niet te veel moest ophemelen. El Kachati kreeg in die tijd veel complimenten en hij wilde niet dat hij naast zijn schoenen zou lopen. Afspraak Correia geeft mij zijn nummer en even later heb ik de publiekslieveling van Telstar zelf aan de telefoon. We maken de afspraak dat ik twee dagen later bij hem langskom. Hij vertelt dat hij nog bij zijn ouders woont in Noordwijk. Tekst loopt verder onder de video. Op donderdag 20 maart rij ik aan het begin van de middag naar de badplaats. Vrolijk opent El Kachati de deur als ik de auto net geparkeerd heb. De schoenen doe ik uit bij de voordeur en de gastvrije moeder van de Telstar-spits schenkt mij even later een Marokkaanse thee in. Op tafel liggen zoete lekkernijen op een schoteltje met daarnaast de nodige fotoboeken. Allemaal herinneringen uit de tijd van de kleine Youssef. Ondertussen kletsen we gezellig over van alles en nog wat. Voetbalpleintje Het is tijd om te gaan draaien. Vaak heb ik wel een globaal idee van wat ik wil filmen, maar ik vind het ook belangrijk dat de geïnterviewde er een goed gevoel bij heeft. Samen maken we een plan en we besluiten om te starten bij het pleintje waar El Kachati vele uren doorgebracht met de bal. Tekst loopt verder onder de foto. Samen met zijn vader Mohamed en zijn neefje lopen we door de buurt. Wat opvalt is dat bijna iedereen El Kachati kent. Auto's, scooters en andere voorbijgangers stoppen voor een praatje met de succesvolle voetballer van Telstar. Na het pleintje gaan we langs bij de plaatselijke snackbar. Volgens El Kachati maakt eigenaar Willem de beste patat van Noordwijk. Soortgelijke complimenten volgen al snel de omgekeerde weg: "Youssef is de beste voetballer van Noordwijk." Play-offs De lofuitingen lijken El Kachati alleen maar vleugels te geven. Als halverwege mei de play-offs beginnen, dan verkeert de Noordwijker in de beste vorm van zijn leven. In zes wedstrijden scoort hij vijf keer en met zijn zelfvertrouwen zorgt hij ervoor dat Telstar boven zichzelf uitstijgt. Tekst loopt verder onder de X-post. Op 1 juni na winst in de finale op Willem II is promotie een feit en keert Telstar na 47 jaar terug op het hoogste niveau. Dat zorgt voor een geweldig feest. Eerst in Tilburg en later bij terugkomst in Velsen-Zuid. Helemaal verbaasd ben ik niet, maar al snel is mij duidelijk dat El Kachati niet vies is van een feestje. Hij stuitert namelijk ook van links naar rechts in de doldwaze menigte. Promotiefeest Een dag later is de huldiging op Plein 1945. Met NH Nieuws maken we een live-uitzending en laten we alles zien wat er die dag in het centrum van IJmuiden gebeurt. Zelf presenteer ik de show en maak ik alles van dichtbij mee. Wat me vooral bij blijft, is het ongeloof. Dit was een scenario waar niemand rekening mee hield en dat maakt de blijdschap des te groter. Als de speaker even later 'Youssef, Youssef' omroept, dan weet het publiek genoeg. De topscorer komt het podium op. Met de handen omhoog, zonnebril op en grote glimlach stapt El Kachatti het podium op. Ik vind het bijzonder om te zien wat hij in korte tijd voor elkaar heeft gekregen. Tekst loopt verder onder de video. Het grappige is dat je na zulke momenten sympathie voor iemand krijgt. Als journalist probeer je alles zo objectief mogelijk te bekijken. Toch kan ik niet ontkennen dat ik genoot van zijn successen en dat ik zijn ontwikkelingen met extra interesse volgde. Wat zou de nieuwe club van El Kachati worden? Contract in Nijmegen Lange tijd leek zijn toekomst in Duitsland te liggen. Hannover 96 beschikte over de beste papieren, maar uiteindelijk contracteerde NEC hem op 11 juni. In Nijmegen tekende hij een verbintenis voor drie seizoenen. Tekst loopt verder onder de X-post. Deze week appte ik hem met de tekst dat ik bezig ben met een terugblik over zijn geweldige jaar. Drie seconden later belt hij mij. "Hé Erik-Jan, hoe gaat het met je?" We kletsen een tijdje over de telefoon. Hij vertelt me over zijn polsblessure en dat hij nog een paar weken moet revalideren. Flinke domper, maar hij geeft overtuigend aan dat hij op zijn plek zit in Nijmegen en dat hij geduldig moet zijn. "Dat heb ik wel geleerd van mijn periode bij Telstar. Dit is pas mijn eerste seizoen in de eredivisie en we doen het geweldig." Ook al zit hij nu een tijdje in de lappenmand, zijn enthousiasme is onverminderd groot. Daar ben ik blij mee en laten we hopen dat ze ook in Nijmegen binnenkort 'Youssef, Youssef' scanderen op de tribunes.