Taxateurs kunnen in Moerdijk aan de bak. Alle 1100 bewoners moeten wijken en eigenaren van koopwoningen worden uitgekocht. Maar is een eerlijke waardebepaling van hun woning wel mogelijk in de wetenschap dat het hele dorp verdwijnt? „Dit kan tot conflicten leiden.”
De gemeenteraad van Noordenveld ging deze week akkoord met een miljoeneninvestering om zwembad De Hullen in Roden te redden van de ondergang. In en rond het bad zijn ze er maar wat blij mee.
‘Mijn lieve man, paps, opa en vriend’, staat er op de grafsteen van Loek Goede (75) uit Ommen. „We vonden dat dat laatste woord op zijn grafsteen moest”, zegt dochter Kyra. Want Loek is een allemansvriend. Altijd op zoek naar verbinding. Via woord, maar vooral via muziek.
Taxateurs kunnen in Moerdijk aan de bak. Alle 1100 bewoners moeten wijken en eigenaren van koopwoningen worden uitgekocht. Maar is een eerlijke waardebepaling van hun woning wel mogelijk in de wetenschap dat het hele dorp verdwijnt? „Dit kan tot conflicten leiden.”
Taxateurs kunnen in Moerdijk aan de bak. Alle 1100 bewoners moeten wijken en eigenaren van koopwoningen worden uitgekocht. Maar is een eerlijke waardebepaling van hun woning wel mogelijk in de wetenschap dat het hele dorp verdwijnt? „Dit kan tot conflicten leiden.”
‘Mijn lieve man, paps, opa en vriend’, staat er op de grafsteen van Loek Goede (75) uit Ommen. „We vonden dat dat laatste woord op zijn grafsteen moest”, zegt dochter Kyra. Want Loek is een allemansvriend. Altijd op zoek naar verbinding. Via woord, maar vooral via muziek.
Een historische dag in Den Haag: met 65 vrouwen telt de nieuwe Tweede Kamer meer vrouwelijke leden dan ooit. Ook Noord-Holland levert een flinke bijdrage. Maar liefst vijftien politica's uit onze provincie legden vandaag de eed af, onder wie Ani Zalinyan (GroenLinks-PvdA) uit Hoofddorp en Eveline Tijmstra (CDA) uit Purmerend. De 32-jarige Ani Zalinyan was eerder deze week nog best gespannen voor haar debuut in de Tweede Kamer. "Het is een grote verantwoordelijkheid, dat besef ik goed. Maar ik heb er ook hartstikke veel zin", vertelt ze via de telefoon. Enige vrouw in het bestuur Zalinyan, geboren in Armenië en woonachtig in Hoofddorp, begon haar politieke carrière in 2020 bij de fractie van GroenLinks in de gemeente Haarlemmermeer. Twee jaar later, op 28-jarige leeftijd, werd ze wethouder in Heemskerk. Daarmee was ze destijds de enige vrouw én een van de jongste bestuurders in het college. De jonge politica noemt het een positieve ontwikkeling dat er steeds meer vrouwen in de Kamer komen. Volgens haar werkt die verandering aanstekelijk. "Het is algemeen bekend dat mensen de neiging hebben om anderen aan te nemen die op henzelf lijken", legt ze uit. "De afgelopen honderd jaar waren dat vooral mannen, die daardoor ook weer mannen op belangrijke posities benoemden. Nu er meer vrouwen in de politiek zitten, zie je dat ook andere vrouwen sneller naar voren komen." Zelf werd ze in haar tijd als gemeentepoliticus nog wel eens onderschat, vooral door de combinatie van haar leeftijd en vrouw zijn. "Ik had soms het gevoel dat ik harder moest werken om mezelf te bewijzen", vertelt Zalinyan. Toch liet ze zich daar niet door uit het veld slaan. Integendeel: ze ziet haar achtergrond juist als een meerwaarde in het politieke debat. "Als jonge vrouw neem ik andere ervaringen mee dan mijn oudere mannelijke collega’s", aldus de Hoofddorpse. "Mannen kunnen zeker opkomen voor vrouwenzaken, maar zodra je zelf in die situatie zit, kun je pas echt zeggen hoe het voelt en wat er nodig is." Daarbij voelt Zalinyan zich gesteund door haar partij. GroenLinks-PvdA doet het goed als het gaat om vrouwelijke vertegenwoordiging: van de twintig zetels worden er veertien ingevuld door vrouwen. Die verdeling bleef echter niet onbesproken binnen de partij. Vier kandidaten moesten hun plek afstaan aan vrouwen met meer voorkeurstemmen. Een van hen, Wimar Bolhuis (plek 18), schreef op LinkedIn dat de uitslag 'niet lekker' voelde en verwees naar de campagne Stem op een vrouw . "In de omgekeerde verhouding zou dat terecht onacceptabel zijn", aldus Bolhuis. Zalinyan begrijpt zijn teleurstelling, maar vindt het te gemakkelijk om één campagne daarvan de schuld te geven. "Deze vrouwen zijn in de Kamer gekomen omdat mensen zich blijkbaar door hen gerepresenteerd voelen", zegt ze. "Misschien hebben kiezers op hen gestemd omdat ze vrouw zijn, maar misschien ook omdat ze gewoon fantastische standpunten hebben." Tekst loopt door onder de foto. Net als Zalinyan mocht ook de Purmerendse Eveline Tijmstra vandaag plaatsnemen op een van de blauwe stoelen in de Tweede Kamer. De 45-jarige politica zette haar eerste politieke stappen in 2010 als commissielid in de gemeenteraad van Purmerend en was daar later zes jaar lang wethouder. Bij het CDA, dat nu 18 zetels heeft, staat ze op plek 16. Ook zij juicht de toename van het aantal vrouwen in de Kamer toe. "Ik vind het een supergoede ontwikkeling", vertelt de CDA'er, van wie de fractie nu precies voor de helft uit vrouwen bestaat. "De man-vrouwverhouding was de afgelopen jaren niet goed, terwijl de Kamer juist een afspiegeling moet zijn van heel Nederland." Zo'n evenwichtige representatie zorgt uiteindelijk voor betere besluitvorming, vindt het kersverse Kamerlid. "Ik denk dat vrouwen sneller andere thema's agenderen dan mannen. We denken toch eerder na over dingen als zorg, onderwijs, werk-privé-balans en het gezin. Dat zorgt voor een veel rijker debat." 'Oh, dat is niks voor mij' Ondanks haar positieve kijk op het recordaantal vrouwen in Den Haag, benadrukt Tijmstra dat er nog werk aan de winkel is. Ze ziet dat jonge vrouwen met politieke ambities de stap nog niet altijd durven te zetten. "Je komt soms vrouwen tegen die ontzettend veel doen, en heel veel kennis hebben, waarvan je denkt: 'Je zou zo goed passen in de politiek.' Als je het er dan vervolgens met hen over hebt, is toch vaak de eerste reactie: 'Oh, dat is niks voor mij, of dat kan ik niet.'" Volgens haar ligt daar een taak voor politieke partijen, vooral op lokaal niveau, om deze vrouwen actief te benaderen.
Taxateurs kunnen in Moerdijk aan de bak. Alle 1100 bewoners moeten wijken en eigenaren van koopwoningen worden uitgekocht. Maar is een eerlijke waardebepaling van hun woning wel mogelijk in de wetenschap dat het hele dorp verdwijnt? „Dit kan tot conflicten leiden.”
Nog een week of drie, dan vertrekt Henk Pen van Haaksbergen naar Groenlo. In vijftig jaar tijd groeide het camper- en caravanbedrijf uit tot een van de meest toonaangevende in ons land. Welke erfenis laat Henk Pen achter?
Fort bezuiden Spaarndam aan het Noorder Buiten Spaarne had ooit de functie om zo min mogelijk mensen door te laten. Nu moeten de mensen er juist wel naartoe. Vernieuwingen moeten het vestingwerk meer ‘beleefbaar’ maken. Zo komt er zelfs een uitkijkpunt bij. Voor de duidelijkheid: dat uitkijkpunt is niet bedoeld voor militairen. Nee, Fort bezuiden Spaarndam heeft al lang geen militaire functie meer. De uitkijktoren moet nu doodgewone voorbijgangers ertoe verleiden om het historische vestingwerk bewuster te beleven, vinden de beheerders van het fort. "Het is in deze tijd belangrijk om de verhalen van onze geschiedenis te blijven delen", vertelt Jorinte Smits van Recreatieschap Spaarnwoude. "Geschiedenis laat ons zien waar we vandaan komen en hoe onze omgeving is gevormd. Door historische verhalen zichtbaar te maken, krijgt het landschap de aandacht die het verdient en voelen mensen zich er meer verbonden mee." Groen gebied Recreatieschap Spaarnwoude beheert het Spaarnwoude Park, het groene gebied tussen Haarlem, Hoofddorp en Amsterdam waarin Fort bezuiden Spaarndam ligt. Fort bezuiden Spaarndam ligt, zoals de naam al doet vermoeden, ten zuiden van de oude, westelijke kern van Spaarndam. Er is ook een Fort benoorden Spaarndam, aan de noordkant van het dorp. Tekst loopt door onder de foto. Beide forten zijn eind 19e eeuw aangelegd. Ze maakten deel uit van de Stelling van Amsterdam, dat de hoofdstad in oorlogstijd moest beschermen tegen indringers. Dat zou dan moeten gebeuren door het omliggende gebied onder water te zetten. Het ondergelopen gebied zou te ondiep zijn voor schepen, maar te diep voor soldaten te voet. Zo konden vijanden met groot geschut, zoals kanonnen, niet dichtbij komen. Positie Spaarndam De twee forten bij Spaarndam vormden samen de Positie Spaarndam. Hun gezamenlijke taak was cruciaal: ze moesten de sluizen in Spaarndam verdedigen, die nodig waren om het gebied onder water te zetten. Ook voorkwamen ze dat de vijand via de belangrijke dijken, zoals de Slaperdijk en andere wegen binnendrong. Tekst loopt door onder de foto. En dat verhaal, van die typisch Hollandse manier van verdedigen, moet dus verteld worden. Want dat is uniek. De waterlinies zijn niet voor niets UNESCO-werelderfgoed. "Door routes, zichtlijnen en informatie te verbeteren", vertelt Smits, "wordt het fort toegankelijker, herkenbaarder en nog aantrekkelijker om te bezoeken." Momenteel wordt er een pad aangelegd waarover fietsers vanaf de Pol in Spaarndam in een rechte lijn naar de ingang van het fort rijden. Metamorfose Het voorplein bij Fort bezuiden Spaarndam, wat tot voor kort niet veel meer was dan een betonnen oppervlakte, krijgt ook een metamorfose. Dat wordt een net aangekleed parkeerterrein. En als kers op de taart komt er dus een uitkijktoren. Dat idee is afkomstig van de landschapsarchitect die het ontwerp voor de herinrichting van het parkeerterrein voor het fort heeft gemaakt. Tekst loopt door onder de foto. Het uitkijkpunt is gesitueerd op een heuvel die vroeger werd gebruikt om kanonnen op te stellen. Goed om te weten: gevuurd is er nooit met de kanonnen. Hoe briljant ook, het idee achter de Stelling van Amsterdam bleek begin 20e eeuw al snel achterhaald. Militaire vliegtuigen kwamen immers zó over dat ondergelopen gebied heen. Tweede Wereldoorlog Dat is waarschijnlijk ook de reden dat het fort tijdens de Tweede Wereldoorlog geen doelwit was. Wel blies de Duitse bezetter de stalen koepels van het fort op. Het staal kwam goed van pas voor de oorlogsindustrie. Na de oorlog sloeg het Nederlandse leger er munitie op. Dat is een groot contrast met het huidige gebruik van het fort. "Het bruist er", zegt Smits. Zo is er een café met terras en houden er ondernemers kantoor. Onder de betonnen koepel is zelfs kinderopvang. Je zou bijna vergeten wat de oorspronkelijke functie van het bouwwerk is. Maar daar gaat nu dus meer nadruk op worden gelegd.
Een historische dag in Den Haag: met 65 vrouwen telt de nieuwe Tweede Kamer meer vrouwelijke leden dan ooit. Ook Noord-Holland levert een flinke bijdrage. Maar liefst vijftien politica's uit onze provincie legden vandaag de eed af, onder wie Ani Zalinyan (GroenLinks-PvdA) uit Hoofddorp en Eveline Tijmstra (CDA) uit Purmerend. De 32-jarige Ani Zalinyan was eerder deze week nog best gespannen voor haar debuut in de Tweede Kamer. "Het is een grote verantwoordelijkheid, dat besef ik goed. Maar ik heb er ook hartstikke veel zin", vertelt ze via de telefoon. Enige vrouw in het bestuur Zalinyan, geboren in Armenië en woonachtig in Hoofddorp, begon haar politieke carrière in 2020 bij de fractie van GroenLinks in de gemeente Haarlemmermeer. Twee jaar later, op 28-jarige leeftijd, werd ze wethouder in Heemskerk. Daarmee was ze destijds de enige vrouw én een van de jongste bestuurders in het college. De jonge politica noemt het een positieve ontwikkeling dat er steeds meer vrouwen in de Kamer komen. Volgens haar werkt die verandering aanstekelijk. "Het is algemeen bekend dat mensen de neiging hebben om anderen aan te nemen die op henzelf lijken", legt ze uit. "De afgelopen honderd jaar waren dat vooral mannen, die daardoor ook weer mannen op belangrijke posities benoemden. Nu er meer vrouwen in de politiek zitten, zie je dat ook andere vrouwen sneller naar voren komen." Zelf werd ze in haar tijd als gemeentepoliticus nog wel eens onderschat, vooral door de combinatie van haar leeftijd en vrouw zijn. "Ik had soms het gevoel dat ik harder moest werken om mezelf te bewijzen", vertelt Zalinyan. Toch liet ze zich daar niet door uit het veld slaan. Integendeel: ze ziet haar achtergrond juist als een meerwaarde in het politieke debat. "Als jonge vrouw neem ik andere ervaringen mee dan mijn oudere mannelijke collega’s", aldus de Hoofddorpse. "Mannen kunnen zeker opkomen voor vrouwenzaken, maar zodra je zelf in die situatie zit, kun je pas echt zeggen hoe het voelt en wat er nodig is." Daarbij voelt Zalinyan zich gesteund door haar partij. GroenLinks-PvdA doet het goed als het gaat om vrouwelijke vertegenwoordiging: van de twintig zetels worden er veertien ingevuld door vrouwen. Die verdeling bleef echter niet onbesproken binnen de partij. Vier kandidaten moesten hun plek afstaan aan vrouwen met meer voorkeurstemmen. Een van hen, Wimar Bolhuis (plek 18), schreef op LinkedIn dat de uitslag 'niet lekker' voelde en verwees naar de campagne Stem op een vrouw . "In de omgekeerde verhouding zou dat terecht onacceptabel zijn", aldus Bolhuis. Zalinyan begrijpt zijn teleurstelling, maar vindt het te gemakkelijk om één campagne daarvan de schuld te geven. "Deze vrouwen zijn in de Kamer gekomen omdat mensen zich blijkbaar door hen gerepresenteerd voelen", zegt ze. "Misschien hebben kiezers op hen gestemd omdat ze vrouw zijn, maar misschien ook omdat ze gewoon fantastische standpunten hebben." Tekst loopt door onder de foto. Net als Zalinyan mocht ook de Purmerendse Eveline Tijmstra vandaag plaatsnemen op een van de blauwe stoelen in de Tweede Kamer. De 45-jarige politica zette haar eerste politieke stappen in 2010 als commissielid in de gemeenteraad van Purmerend en was daar later zes jaar lang wethouder. Bij het CDA, dat nu 18 zetels heeft, staat ze op plek 16. Ook zij juicht de toename van het aantal vrouwen in de Kamer toe. "Ik vind het een supergoede ontwikkeling", vertelt de CDA'er, van wie de fractie nu precies voor de helft uit vrouwen bestaat. "De man-vrouwverhouding was de afgelopen jaren niet goed, terwijl de Kamer juist een afspiegeling moet zijn van heel Nederland." Zo'n evenwichtige representatie zorgt uiteindelijk voor betere besluitvorming, vindt het kersverse Kamerlid. "Ik denk dat vrouwen sneller andere thema's agenderen dan mannen. We denken toch eerder na over dingen als zorg, onderwijs, werk-privé-balans en het gezin. Dat zorgt voor een veel rijker debat." 'Oh, dat is niks voor mij' Ondanks haar positieve kijk op het recordaantal vrouwen in Den Haag, benadrukt Tijmstra dat er nog werk aan de winkel is. Ze ziet dat jonge vrouwen met politieke ambities de stap nog niet altijd durven te zetten. "Je komt soms vrouwen tegen die ontzettend veel doen, en heel veel kennis hebben, waarvan je denkt: 'Je zou zo goed passen in de politiek.' Als je het er dan vervolgens met hen over hebt, is toch vaak de eerste reactie: 'Oh, dat is niks voor mij, of dat kan ik niet.'" Volgens haar ligt daar een taak voor politieke partijen, vooral op lokaal niveau, om deze vrouwen actief te benaderen.
De politie heeft dinsdagmiddag een grote hoeveelheid vuurwerk aangetroffen in een woning. Het gaat om veelal zwaar, verboden vuurwerk. In totaal ging het volgens de politie om ruim vijfhonderd kilo. Ook werd een gasalarmpistool en pepperspray gevonden.
Kickbokser Michael Duut (35) uit Hoogkerk is door de rechtbank vrijgesproken van mishandeling. Hij schakelde september vorig jaar op woonwagenkamp De Kring een 56-jarige man uit die op hem schoot en verwondde hem daarbij met zijn vuisten.
Inwoners van het Noord-Brabantse dorp Moerdijk kregen gisteren te horen dat hun dorp moet verdwijnen om plaats te maken voor de uitbreiding van het nabijgelegen haven- en industriegebied. Dat zij moeten vertrekken lijkt onvermijdelijk, maar waar zij naartoe gaan, is nog de vraag. In de loop der jaren groeide het industriegebied bij Moerdijk. "Er was eigenlijk een beetje sprake van een salamitactiek", zegt Ed Nijpels, doelend op een tactiek waarbij een groot doel wordt opgedeeld in vele kleine stapjes. Nijpels was voorzitter van een commissie die in 2013 advies gaf over het toekomstperspectief van het dorp en het omliggende haven- en industriegebied. "Iedere keer kwam er weer een stuk industrieterrein bij. En iedere keer werd gehoopt dat de inwoners niet in opstand zouden komen." Ook daarna bleef hij contact houden met de inwoners van het dorp en zich verdiepen in de plannen. "De provincie en de gemeente hebben wel behoorlijk geïnvesteerd in de leefbaarheid van het dorp", stelt hij. Als voorbeeld noemt hij onder meer de bouw van het nieuwe dorpshuis de Ankeruil, dat in 2015 werd opgeleverd. 'Dorp kan het gewoon niet hebben' Nu willen het Rijk, gemeenten en de provincie Noord-Brabant dat het dorp met 1100 inwoners plaatsmaakt voor nieuwe energie-infrastructuur . Er moet een 380kV-hoogspanningsstation komen, om ervoor te zorgen dat er ook in de toekomst voldoende stroomvoorziening blijft om woningen en bedrijven van stroom te kunnen blijven voorzien. Het gebied is volgens het Rijk "een logische plek voor deze opgave omdat er al veel infrastructuur en bedrijvigheid aanwezig is". Zo'n station en de leidingen eromheen vereisen veel ruimte. "De bouw van zo'n station kan het dorp gewoon niet hebben", zegt ook Nijpels. Morgen wordt het onderwerp besproken in de gemeenteraad en dan volgt op 19 november een beslissing van de raad. Op 1 december komt er dan een definitief besluit in samenspraak met het Rijk en de provincie. Als dat definitief is, wordt volgens wethouder Danny Dingemans op zijn vroegst in 2028 begonnen met de bouw van het hoogspanningsstation en andere projecten. Volgens hem is de hoop dat inwoners nog tien jaar in Moerdijk kunnen blijven. Hij stelt dat het dorp tot die tijd "leefbaar moet blijven" en dat de gemeente blijft investeren in het dorp. Inwoners met een koophuis hoeven dus niet direct weg. Kiezen ze ervoor om weg te gaan, dan kunnen ze op dit moment hun huis verkopen aan de gemeente, tegen een gegarandeerde prijs van 95 procent van de taxatiewaarde. Voor huurders wordt nog een oplossing gezocht. Hoewel er al langer wordt gepraat over de uitbreiding, voelden de bewoners zich overvallen toen ze het nieuws gisteren hoorden. "Die mensen, die moeten hun dorp waar ze generaties lang wonen, gaan verlaten en dat is geen kinnesinne", zegt Nijpels. Hij stelt dat de 95 procent die nu staat voor de verkoop van de huizen bij lange na niet voldoende is. "Nee, er moet een volledige, ruimhartige vergoeding komen, maar ook de zekerheid van een nieuw huis. De provincie kan, als ze dat willen, ruimte maken in de ruimtelijke ordening en een nieuw dorp bouwen. Ergens in de buurt. Het gaat om 500 huizen. Je hebt tien jaar de tijd, dus ga aan de slag, samen met de bewoners." Zweeds dorp Het verhuizen van inwoners naar een nieuw dorp komt internationaal vaker voor. Een opvallend geval is de Noord-Zweedse mijnbouwstad Kiruna . Die werd vanaf 2004 een aantal kilometers verplaatst zodat inwoners minder hinder zouden ondervinden van de naastgelegen mijn. En in de buurt van een Duitse bruinkoolmijn werd onder meer het dorp Immerath gesloopt voor uitbreiding van de mijn. Het grootste deel van de inwoners van het Duitse dorp werd sinds 2006 verplaatst naar het dorp Neu-Immerath, dat op zo'n 7 kilometer afstand van het oorspronkelijke dorp was gebouwd. Inwoners werden uitgekocht of werden met compensatie onteigend als zij niet wilden vertrekken. De meerderheid van de inwoners van het dorp Lützerath, dat ook bij de mijn lag, verhuisde ook naar Neu-Immerath. Hun dorp ging in 2023 tegen de vlakte , grote protesten van klimaatactivisten ten spijt.
Er is heel wat mis met de vergunningen voor de omstreden mestfabriek in Tilburg-Noord. Zo is het onzeker of de installatie voldoet aan de normen op het gebied van geur- en stikstofuitstoot. Dat stelt de bestuursrechter in Den Bosch. Het is een flinke tik op de vingers voor de provincie Noord-Brabant.
Bewoners van de Haarlemse Europawijk zijn stomverbaasd dat een groep jongeren dinsdagavond snoepgoed van meerdere Sint-Maartenlopers heeft afgepakt . De jonge kinderen werden daarbij onder andere op de grond geduwd. Buurtgenoten hopen dat de politie de groep snel te pakken krijgt. "Dit is echt een absoluut dieptepunt", vertelt Ebi Boekman. Hij woont vlak bij het Engelandpark, waar dinsdagavond politieauto's en een ambulance afkwamen op meerdere meldingen van een groep snoeprovers. "Dat die pubers onderling elkaar het leven zuur maken is nog tot daar aan toe, maar kleine kinderen, dat is te gek voor woorden." Omdat de slachtoffers minderjarig zijn, wil de politie niet veel details naar buiten brengen. Rond 20.00 uur zouden een stuk of tien jongeren met maskers op in de buurt van het park in ieder geval meer dan twee kinderen op de grond hebben geduwd. Ze moesten hun net bij elkaar gesprokkelde snoepgoed aan de groep afstaan. De groep wordt die avond niet meer door de politie gevonden, en ook veel buurtbewoners wisten tot vanochtend van niks. "Ik ben zelf tussen 18.00 en 19.00 uur nog langs de deuren geweest met mijn dochtertje", vertelt Shahin. "Ik heb toen niks gezien. Pas vanochtend hoorde ik wat er was gebeurd. Het is echt te triest voor woorden." Ook scholieren van het Rudolf Steiner College hoorden pas in de loop van de ochtend wat er in hun wijk had plaatsgevonden. "Ze hebben blijkbaar niks beters te doen", constateert Ysolde. Cleo is het met haar eens. "Ik vind het echt zo sneu, dat doe je toch niet met kleine kindjes?" Uiteindelijk zijn alle belaagde kinderen er met de schrik vanaf gekomen. De politie is wel nog op zoek naar de stelende jongeren. Ebi en Shahin hopen dat de groep flink wordt aangepakt, 'want dit gaat natuurlijk alle perken te buiten'.
PZC 
Dagblad van het Noorden 
De Stentor 
AD.nl 
Tubantia 
De Gelderlander 
NH Nieuws 
NOS 
Brabants Dagblad